Ήταν σαν χθες όταν μου είπε ο γυναικολογος μου ” ακούω 2 καρδιεs να χτυπούν” και με έκανε την πιο ευτυχισμένη Γυναικα του κόσμου!
Και τωρα ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ !Εγιναν τα ” σπορακια ” μου μαθητές! Για ποτε πέρασαν 5 χρονια!Περναει τόσο γρήγορα ο καιρος ,μεχρι να πάρεις μια Ανασα! Τόσες πολλές εξελίξεις και τόσες αλλαγές που ξεκινούν ήδη απο την κοιλια τηs μαναs και τοσεs εξελίξεις που γίνονται με το μεγάλωμα του βρέφουs καθε Εβδομαδα,καθε μερα,καθε λεπτο!
Δεν προλαβαινεις να τα παρακολουθειs ολα , να τα συνειδητοποιεις! Μεχρι να θύμηθεις το χθες, το τωρα εχει ήδη γίνει παρελθόν! Ποτε γεννήθηκαν, ποτε θηλαζαν , ποτε είχαν τους πρώτους κολικους,ποτε πρωτομπούσουλησαν , ποτε είπαν τα πρώτα τους λογακια, ποτε περπατησαν , ποτε έβγαλαν τα πρώτα τους δόντακια,ποτε πρωτοπήγαν σε παιδικο σταθμο! Ολα αυτα, όλες οι ευθύνες , μου είχαν φανει στην αρχη σαν “βουνό”!Παρ ολα αυτα ομως, “ανέβηκα το βουνό “με απόλαυση,ευτυχία και τόσο γρήγορα…σαν αστραπή! Και τωρα να !Πρωτεs μερεs σχολειου! Οι “μαθητές” πηγαινουν στο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ!
Ειμαστε νομιζω στη φάση που το “αεροπλάνο” τελείωσε την δυναμικη και κατακορυφη απογείωση του και ισορροπησε καπωs σε μια ευθεία πορεία, που θα εχει φυσικα ” αναταράξεις ” ,τουs κραδασμουs και σκαμπανεβάσματα …. Γι αυτο εμειs οι μητέρες πρεπει να κρατάμε καλα το πηδάλιο στο “πιλοτηριο” μας , ώστε να μην μας ξεφύγει η κατάσταση απο τα χέρια μας.Και οσο και αν υπαρχει “αυτομάτος πιλότος” ,να μην εφησυχάζουμε ποτε! Πρεπει λοιπόν να προσέξουμε πολυ τα θεμέλια και τις βάσεις που θα δωσουμε στα παιδια μας, για να σταθουν στερεα ,με δυναμη και με αυτοπεποιθηση στα ποδια τουs, γιατι τωρα οικοδομειται η προσωπικοτητα τουs και γιατι αυτα θα τα ακολουθούν για όλη τους την Ζωη!
Η ΤΖΙΝΑ ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΥ , ψυχολογοs βραβευμένη απο την Unesco ,που εχει σπουδάσει στο Harvard Graduate school of a Education ( EDM, MA) Συμβουλευτική Παιδιων, εφήβων , οικογενειαs, γονεων σε κριση , Ζευγαρων με 20’ετη πείρα σε αυτουs τουs τομειs, επικεφαλής του τμηματοs ψυχολογίας της Life Clinic Group, δινει ιδιαιτερη εμφαση στο θεμα τηs συναισθηματικηs νοημοσυνηs ενοs παιδιου , επικαλούμενη τον Daniel Goleman ,ο οποιος αναφέρει ότι: «Με τον όρο Συναισθηματική νοημοσύνη ή EQ χαρακτηρίζουμε την ικανότητα του ανθρώπου να ενεργοποιεί τον εαυτό του και να επιμένει και να επιβιώνει παρ’ όλες τις αντιξοότητες, να ελέγχει τις παρορμήσεις του και να καθυστερεί την ικανοποίηση των αναγκών του. Επίσης, σημαίνει να έχει το άτομο την ικανότητα να ρυθμίζει τη διάθεσή του και να ελέγχει τις ψυχολογικές διακυμάνσεις της, ώστε να μην επηρεάζουν την κρίση του και την ψυχολογική του διάθεση. Επίσης, το άτομο να έχει την ικανότητα να συμπάσχει, να συναισθάνεται με τους συνανθρώπους του, καθώς και να έχει αισιόδοξη σκέψη και άποψη για τη ζωή και να ελπίζει θετικά σε κάτι καλύτερο»
Στη φωτο η έμπειρη ψυχολόγος Τζινα Θανοπουλου,αποφοιτη του Harvard.
Ωs προs αυτο το σημειο , η Τζινα Θανοπουλου αναφερει οτι : “Αυτοί λοιπόν οι παράγοντες είναι καθοριστικοί για την καλλιέργεια και ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης. Οι γονείς των παιδιών και οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι τα παιδιά με EQ μπορεί να έχουν και υψηλό IQ, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητο. Ο δείκτης της νοημοσύνης τους μπορεί να είναι στα φυσιολογικά επίπεδα, αλλά για να πετύχουν μελλοντικά πρέπει να καλλιεργήσουν τις προϋποθέσεις του EQ, όπως αυτοπεποίθηση, αυτογνωσία, πίστη στον εαυτό και ικανότητές τους, τόλμη, ευελιξία, επιμονή και υπομονή, θετική άποψη για τη ζωή, καθώς και ικανότητα έκφρασης του εαυτού με άνεση και ειλικρίνεια. Επιπλέον πρέπει να έχουν υγιή φιλοδοξία, χωρίς όμως να τους κοντρολάρει αυτή και να αναλαμβάνουν υπευθυνότητες. Τέλος, η συναισθηματική τους ζωή να είναι πλούσια και πολυποίκιλη, να τη χειρίζονται έτσι, ώστε τα συναισθήματά τους να μην τους παρασύρουν αλλά να τους καθοδηγούν και να τους εμπνέουν
Ολα αυτα τα πολυ περιεκτικα και βαθυστοχαστα λογια τα σκεφτομουν συνεχεια ,μεχρι που ήρθαν το απόγευμα ενθουσιασμενοι οι “μαθητές” απο το σχολείο και με τα Φιλια και τιs αγκαλιτσεs τουs “αφοπλισαν ” την σκεψη μου ! Φυλαξα ομως τιs σοφεs αυτεs σκεψειs στον σκληρό δίσκο του μυαλου μου, για να τιs κάνω πράξη εγκαίρως, γιατι τα παιδια μου αξίζουν ο,τι καλύτερο και υπόσχομαι πως θα τους το δώσω!!!
“Το κλασσικο λοιπον “φεγγάρακι μου λαμπρο φεγγε μου να περπατω, να πηγαινω στο σχολειο…” δεν το χρειάζονται μονο τα παιδια. Το χρειαζομαι και εγω σαν μητερα να μου φεγγει και να με φωτιζει για να χτισω σωστα την προσωπικοτητα των παιδιων μου,να δειχνω τιs σωστεs κατευθυνσειs και να χαραξω την σωστη πορεια τους στη Ζωη…