ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ” ΜΑΣΚΕΣ” , ΤΗΣ ΣΟΠΡΑΝΟ ΚΑΤΙΑ ΠΑΣΧΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ” THE KATIA PASCHOU PROJECT”,ΚΑΙ ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ!

Κάθε φορά που παρακολουθω συναυλία της ταλαντούχας σοπράνο ΚΑΤΙΑΣ ΠΑΣΧΟΥ, έχω ένα τέτοιο συναίσθημα πληρότητας και ικανοποίησης, που νομίζω ότι πιο τέλειο αποτελεσμα δεν θα υπάρξει !

Η σοπράνο Κατια Πασχου

Ετσι ένιωσα και την τελευταία φορά στην πρώτη sold out συναυλια το “πρωτοχρονιατικο the show must go on”,οπου ειδα την Κατια να στήνει μια υπερπαραγωγή , ενα ΜΕΓΑΛΟ PROJECT και ένα πληθωρισμό θέαμα σε μια ΜΙΚΡΗ ΣΚΗΝΗ, με μικρο κόστος , καταφέρνοντας να φέρει ΤΗΝ ” ΣΚΑΛΑ ΤΟΥ ΜΙΛΑΝΟ” και το “MOULIN ROUGE” στο ΙΔΡΥΜΑ ΘΕΟΧΑΡΑΚΗ ! Είχα βεβαια απο καιρο καταλάβει οτι η Κατια Πασχου δεν ειναι μονο μια ταλαντούχα σοπράνο, με χρυση φωνη και υπεροχη ερμηνεία, αλλα οτι ειναι ένας εμπνευσμένος πληθωρικος και πολυπραγμων καλλιτέχνης που καταφέρνει να συνδύασει αντιφατικα και ετεροκλητα στοιχεια, δηλαδη την κλασική μουσικη με στοιχεία “μη κλασσικά”,αλλα τολμηρά και μοντέρνα !

ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΟΜΩΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑ, Η ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΗ ΣΟΠΡΑΝΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ!Ξεπερασε τον υψηλό πήχυ που βάζει κάθε φορά, καταρρίπτοντας η ίδια το “ρεκόρ” της!

Σισσυ Παπαγεωργιου, Κατια Πασχου, Ξενια Κουρτογλου

Εκεί λοιπόν που νομίζεις ότι πιο τέλειο δεν γίνεται ,έρχεται η ιδια η Κατια Πασχου με το επίκαιρο θέμα ” ΜΑΣΚΕΣ” , να σου αποδείξει το αντίθετο: Την πιο εξελιγμένη και ολοκληρωμενη μορφή της όπερας, την πιο ΣΥΜΠΑΓΗ ΜΟΡΦΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗΣ ΟΠΕΡΑΣ , ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΕΝΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ,τα στοιχεία εκείνα που σε κάνουν να μην θέλεις να τελειώσει ποτέ αυτό το θέαμα και ει δυνατόν να κατοικοεδρευσεις στο Ιδρυμα Θεοχαρακη! Οι ” ΜΆΣΚΕΣ” , αποτελούν και αυτές μέρος του ” THE KATIA PASCHOU PROJECT”, το οποιο ειναι το νεο είδος ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗΣ ΟΠΕΡΑΣ που εγκαθίδρυσε για πρώτη φορα στην Ελλάδα η πολυταλαντη ΣΟΠΡΑΝΟ ΚΑΤΙΑ ΠΑΣΧΟΥ, και το οποίο φιλοδοξεί να κανει την όπερα προσιτη στο κοινο και ιδίως στους νέους ! To “The Katia Paschou Project”, ειναι μια τριπλή γέφυρα, που ενώνει το κοινό με την κλασική μουσική, τους μουσικούς με τους τραγουδιστές και τις σπουδές με την επαγγελματική δραστηριότητα

Κατια Πασχου

Σαν θεατής,δεν ξέρω τι να πρώτοπεριγράψω για τις ” Μάσκες”: Να το πω χάρμα οπτικο, χάρμα ακουστικό, χάρμα συναισθημάτων,η καλυτερα όλα αυτά μαζί; Η όπερα αναμιγνυοταν με βαθυστοχαστους διαλόγους , σοπρανο και τενοροι , νεα παιδια όλοι τους, γίνονταν οι καλύτεροι ηθοποιοί, με απιστευτο υποκριτικο ταλεντο ,με υπέροχες φωνές και μέσα απο αυτη την διαδικασια της διάδρασης εξελίσσονταν και εξιλεωνονταν οι ίδιοι ,κοινωνούσαν μέσα στην Τέχνη και την συν-δημιουργούσαν, αναμιγνυονταν με εμάς τους θεατές ,που αρνούμαστε πεισματικα να φύγουμε απο την αιθουσα αν δεν τραγουδούσαμε όπερα, σαν να “το χαμε ” απο την γεννηση μας, σε μια αίθουσα που έσφιζε απο παλμο, Ζωη και συναίσθημα!

Σισσυ Παπαγεωργιου, Ξενια Κουρτογλου

Αιφνιδιάστηκα και εγω η ίδια με τον εαυτό μου που τον έπιασα να τραγουδάει με πάθος μαζί με όλο το κοινό ενα απόσπασμα από την Τραβιάτα του Βέρντι ,μαζι με την Κατια Πασχου και με τον Σταμάτη Μπερή, τενόρο της Λυρικής Σκηνής, που ανέβηκε στη σκηνή μετά από πρόσκληση της Κάτιας !

Η σοπρανο Κατια Πασχου με τον τενόρο της Λυρικης Σκηνής Σταμάτη Μπερη

Στη δεύτερη λοιπον συναυλία της ομάδας νέων καλλιτεχνών The Katia Paschou Project «Μάσκες», – η τριτη της συναυλία είναι στις Ι 5 Απριλίου 2017 (Συμμετοχικό Requiem Mozart)-, η Κάτια Πάσχου εδωσε «φωνή» σε σύγχρονα και πρωτότυπα έργα ,κάνοντας αξιόλογους καλλιτέχνες να συνδράμουν στο έργο σύγχρονων συνθετών, δίνοντας έτσι πνοή στη νέα δημιουργία! Η χαρισματική σοπράνο λοιπόν ερμήνευσε τον κύκλο του διεθνώς καταξιωμένου συνθέτη Ιωσήφ Παπαδάτου «A Short Story», ειδικά γραμμένο για την Κατια Πασχου, ενώ ακούστηκαν επίσης έργα των Στάθη Γυφτάκη και του ανερχόμενου βραβευμένου συνθέτη William Antoniou, που απογειωσε την βραδυα στο τελευταιο μέρος.

Η Κατια Πασχου με τον βραβευμένο συνθέτη William Antoniou

Το δεύτερο μέρος συνεχίστηκε με ένα μουσικοθεατρικό παραμύθι για ενήλικες «ΜΑΣΚΕΣ» στο πνεύμα των Αποκριών, το οποίο ειχε την εξής υπόθεση: Στο παλάτι ενός «άχρονου» μεσαίωνα ο Βασιλιάς είναι θλιμμένος, και οι τρεις κυρίες της Αυλής του αναλαμβάνουν δράση: καλλονές, μάγισσες και ξωτικά παρουσιάζονται μπροστά του, μα τίποτα δεν τον συγκινεί. Τότε αποφασίζουν να δώσουν προς τιμή του μια γιορτή…μια γιορτή με μάσκες… για να πέσουν οι μάσκες… Ολα αυτά υπό την αρτια σκηνοθετική καθοδήγηση της Κάτιας Πάσχου , την μουσική επιμέλεια του θεατρικού κειμένου από τον μουσικό και συνθέτη Γιώργο Γαϊτάνο και την εικαστική πρόταση του Νίκου Αγγελάκη και μεσα απο έργα κλασικού ρεπερτορίου των Purcell, Schubert, Fauré, Prokofiev, ενω ακούστηκαν και πρωτότυπες συνθέσεις των Γιώργου Γαϊτάνου και William Antoniou.

Θαλεια Παπαδοπούλου,William Antoniou

Υπεροχα και άκρως φιλοσόφημένα κείμενα -“ποιηματα”, που ειχαν την Σφραγιδα της Νεφελης Τσιπουριδη και που απογειωσαν την συναυλία, έδωσαν βαθυστοχαστα μηνύματα για τη ζωή και την επιθυμία του ανθρώπου να εξελιχθεί,με κεντρικό άξονα την σκέψη ότι : η αγάπη θεραπεύει και οτι ο άνθρωπος εξελίσσεται μόνο όταν πραγματικά το επιθυμεί και επιδιώκει ο ίδιος.

Η ταλαντούχα ” κειμενογραφος” Νεφελη Τσιπουριδη

Ειχα ακούσει και στο παρελθόν τα ολο νοημα μηνύματα από υπεροχα κειμενα τηs Κατιαs Πασχου , αλλά και τούτα εδώ της Νεφελης Τσιπουριδη,όχι μόνο δεν υπολείπονταν αλλά ηταν εξισου μεγαλειώδη:Στην οπερα λοιπον και στις ” Μάσκες”, ακουστηκαν μερικές από τις μεγαλύτερες βαθειες αλήθειες της ζωής, συμπυκνωμενες σε μια μόνο πρόταση η κάθε μια.Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να γράψω κάποιες από αυτές:

“-Το ξαναλέω, ο έρωτας είναι η λύση. -Λύση, μέχρι να πέσουν οι μάσκες. -Τι αντιπροτείνεις; -Την μεταμόρφωση.”

“Θέλει βούληση ,να πάρεις συνειδητα την ευθύνη.Η μεταμόρφωση ειναι υπέρβαση!”

“Απαιτεί μια μικρή προσπάθεια η γνωριμία. Όπως και κάθε τι που αξίζει στον κόσμο.”

“Θέλει δύναμη η ρίψη της απελπισίας με την ελπίδα της αναγέννησης.”

“-Βλέπεις, χωρίς τις στάχτες μου, δεν μπορώ να αναγεννηθώ. “

“-Δεν αλλάζει το προκαθορισμένο. Γιατί όμως; -Γιατί δεν το επέλεξε, δεν το επεδίωξε ο ίδιος ο βασιλιάς για τον εαυτό του. Οι μαγικοί βοηθοί δεν αρκούν, κατευθύνουν, συμβουλεύουν αγαπούν, αλλά δεν αρκούν.”

“-Η αγάπη δεν εξηγείται. Εξ ορισμού, δεν εξηγείται…. Δεν επιλέγεις ποιον θα αγαπήσεις με το μυαλό, ούτε καν με τη χημεία. Προκύπτει, γεννιέται και εξελίσσεται. Εάν ελεγχόταν, εάν εκλογικευόταν δεν θα ήταν μαγεία!”

“- Βασιλιάς: Τι ακριβώς την καθιστά ιδανική( την γυναίκα); – Μπορεί να σε καταλάβει. Κοιτάτε τον ουρανό και βλέπετε τα ίδια χρώματα. Εκατομμύρια αποχρώσεις και εσείς ταυτίζεστε. Η ίδια παλέτα ζωής.”

“-( Η μαγισσα ειναι η θεα του ηχου και )του θανάτου που πρέπει να θέλει ο άνθρωπος. Δεν είναι το τέλος του γήινου, η λήξη του σώματος. Είναι ο θάνατος του εγώ, του “εγώ” που καθιστά τον κόσμο, την αλήθεια, το ρεαλισμό, ως προέκταση του ατόμου. …Αφαιρεί λοιπόν αυτή την ανθρώπινη ψευδαίσθηση και σκοτώνει το εγώ. Ο θάνατος που θέλουμε.”

“Τι ειναι στιγμη; Μια ουσιώδης συγκινητικη στιγμη ειναι πιο σημαντικη απο χρονια χωρίς στιγμές….Ο χρόνος αποτελείται από στιγμές…”

Την ιδιαίτερη αυτή βραδιά απόλαυσαν μεταξύ άλλων – αλλά και τραγούδησαν μαζί με τους καλλιτέχνες «συμμετοχικά», ως είθισται στο The Katia Paschou Project- και οι Φώτης Παπαθανασίου, διευθυντής του Ιδρύματος Θεοχαράκη, Θόδωρος Αντωνίου, συνθέτης, Μιχάλης Οικονόμου, αρχιμουσικός, η Λυδία Αγγελοπούλου, μέτζο σοπράνο της Λυρικής Σκηνής, αλλά και ο Σταμάτης Μπερής, τενόρος της Λυρικης σκηνής , που κατά τη διάρκεια του encore χάρισε μια ιδιαίτερη στιγμή στο κοινό ,όπως προαναφέρθηκε.

Ο διευθυντής του Ιδρύματος Θεοχαρακη Φωτης Παπαθανασιου

Συμμετείχαν οι: Αγγελάκης Νίκος, εικαστικός- ηθοποιός, Βαμβάκου Δανάη, φλαουτίστα, Σταύρος Γλυκοφρύδης, τρομπονίστας, Βλαμάκη Βασιλική, σοπράνο, Λεσιώτη Μαρία, πιανίστα, Μακρή Μαρία, θεατρολόγος-τραγουδίστρια, Δανάη Μπερή, ηθοποιός-τραγουδίστρια, Παπαδοπούλου Θάλεια, πιανίστα, Τσαντλογιάννη Μαρκέλα, σοπράνο, Τσιπουρίδη Νεφέλη, theater practitioner, Ψαθάς Νίκος, τενόρος. Καταληκτική Συναυλία του Κύκλου Ι 5 Απριλίου 2017 Ι Συμμετοχικό Requiem Mozart