Το ηλικιακο οριο τεκνοποιησηs των 50 χρονων,ειναι απο κάποιους κατακριτέο,με το σκεπτικο οτι η μεγάλη γυναικα δεν εχει αντοχές,η οτι δεν θα ζήσει πολλα χρονια ακόμη,ώστε να φροντίσει το παιδι της και να το δει να μεγαλώνει, κλπ κλπ.Εγω προσωπικα δεν συμφωνω,γιατι έχω μάθει να μην κατηγοριοποίω συλληβδην τους ανθρώπους,αλλα αντιθετα θεωρω πως ο καθένας ειναι μια ξεχωριστη και μοναδικη περίπτωση.Ποιοs ειπε οτι μια γυναικα ανω των 37-40 χρονων δεν εχει ενεργεια και υπομονη να μεγαλωσει παιδια;Δεν θα μιλησω για τον εαυτο μου,αλλα για την δικη μου μητερα επι παραδείγματι ,που στα 70 τηs χρονια εχει τοση ενεργεια που ” λιωνει σιδερα” και φροντιζει και συμπεριφερεται στα παιδια μου σαν 20 χρονων κοριτσακι!Εχω δει μητέρες στα 30 τους ανικανές να μεγαλώσουν παιδια,είτε γιατι δεν εχουν Ενεργεια και βαριουνται και που ζουν ,ειτε γιατι ” δεν το χουν” με την μητροτητα,ειτε γιατι ειναι ακομα στο στάδιο που ψαχνονται η που σπρώχνουν την καριέρα τους και αφήνουν τα παιδια στις γιαγιάδες η ακομα χειρότερα στις ντανταδες,είτε γιατι θεωρούν τα παιδια τροχοπέδη στην καριέρα τους και στην προσωπικη τους Ζωη ,οπότε τουs φερονται σαν να ειναι ανεπιθυμητα.Ολεs αυτεs γέννησαν ισωs παιδια που δεν ήθελαν και ,που προέκυψαν απο τύχη.Αντιθετα μια μεγαλυτερη Γυναικα που εχει στρώσει την καριέρα της και εχει ζήσει την Ζωη της και ειναι χορτασμενη ,κατασταλαγμενη,και ξέρει τι θέλει ,και αυτο που θέλει ειναι η μητρότητα σαν αυτοσκοπός,αυτη η γυναικα,θα γίνει πιο ικανή και δοτικη μάνα ,ασχετα απο την ηλικια τηs.Πωs αλλωστε μπορει να μην γινει καλη μια μανα που μπαινει σ αυτη την ψυχοφθόρα,χρονοβόρα και ακριβη διαδικασία και που βομβαρδίζει το σώμα της με ορμονες; Αυτο απο μονο του άραγε δεν σημαίνει την μεγάλη της λαχτάρα να κρατήσει στην αγκαλια της το παιδι της;Παράλληλα,εχει αυξηθεί και το προσδόκιμο όριο ζωής συν το γεγονοs οτι κανείς μας δεν ξέρει ποσα χρονια θα ζήσει ακομα,είτε ειναι μικροs είτε μεγαλοs.. .Eκτοs αυτου, οταν εχουν σχεδον εξαλειφθει τα ταμπου για μαμάδες ναρκομανεις,αλκοολικεs,μανάδες εντελώς ανεύθυνες,άλλες που εγκαταλείπουν τα παιδια τουs,,ομοφυλοφιλικα ζευγαρια που θελουν να κάνουν παιδια,εμειs θα κολλησουμε στο όριο ηλικίας;
Μου έκανε επισης σχόλιο μια φίλη γιατι δεν προτείνω σαν λύση την υιοθεσία.Μα εγω φίλες μου δεν προτείνω λύσεις..Εγω καταθέτω απλα την προσωπικη μου εμπειρία που ειναι μονο η εξωσωματικη και που την ειχα προτιμησει γιατι ημουν σε μια ηλικια που μπορουσα ακόμη να κανω παιδια Φυσικα δεν θεωρω οτι το υιοθετημενο δεν ειναι παιδι αυτηs που το υιοθετει γιατι δεν το εβγαλε απο την κοιλια τηs,ουτε απορριπτω την λύση της υιοθεσίας και πάντα θεωρω γονεα αυτον που ” μεγαλωνει” το παιδι του κ οχι αυτον που το γενναει.Αλλα ακομα και αν επρεπε να επιλέξω μεταξυ των 2 λυσεων ,θεωρω οτι με την απίστευτη γραφειοκρατία που υπαρχει στην Ελλάδα,πιο εύκολο ειναι να πετύχει μια εξωσωματικη ,παρα μια υιοθεσία!!! Και το λέω αυτο με πολλη στενοχώρια,γιατι υπάρχουν χιλιάδες παιδάκια ορφανά και εγκαταλελειμμένα και αντίστοιχα χιλιάδες γυναίκες που σπαραζουν για να τα υιοθετησουν και να τους προσφέρουν την αγάπη τους! Και ομως,για να γίνει αυτο το ” πάντρεμα” , να ξεπεραστούν τα γρανάζια του κράτους ,και να τελεσφορησει μια αιτηση υιοθεσιαs,μπορει να περάσουν πολλα χρονια! ΠαντωS με οποιοδηποτε τροπο,αξιζει η τεκνοποιηση, φυσικα μονο εφ οσον η υποψήφια μάνα ” το χει” με την μητροτητα.Αν δεν ” το χει”κάποια γυναικα και αν δεν μπορει να αφοσιωθει στα παιδια τηs ψυχη τε και σωματι,καλυτερα να μην τεκνοποιησει.Οι Κινεζοι εχουν μια σοφη παροιμια που λεει: ” Αν εχειs παιδια ,να τα χαιρεσαι! Αν δεν εχειs,να χαιρεσαι!” Εμενα προσωπικα τα αγγέλουδια μου με εχουν αποζημιώσει ήδη με το παραπάνω για όλο αυτο το άγχος ,και την ψυχολογικη και σωματικη φθορά και όλη αυτη την στωικη αντιμετώπιση και την έντονη προσπαθεία, την έχω εξαργυρωσει και με το παραπάνω! Τελικα ουτε η καριέρα,ούτε με οι δυνατοι έρωτες,ούτε η έντονη Ζωη ,ουτε τα ταξιδια και οι διασκεδασειs,δεν ηταν αρκετα για να μου δώσουν αυτο το συναίσθημα που νιώθω σημερα με τα παιδια μου:Δηλαδη το συναίσθημα τηs απολυτηs πληροτηταs κ της υπέρτατηs ευτυχίας!