Από την προηγούμενη επίσκεψή μου στη συμπρωτεύουσα ήξερα ότι μια βόλτα στα τοπικά εστιατόρια με τα υπέροχα παραδοσιακά φαγητά και τις πικάντικες σπεσιαλιτέ ενέχει τον κίνδυνο να… παρεκτραπώ εντελώς και γι αυτό το απέφυγα. Λίγη ξεκούραση ήταν ό,τι έπρεπε ως το βράδυ που μας περίμενε το επιβλητικό Μέγαρο Μουσικής με τα αριστοκρατικά βιεννέζικα βαλς και τους βιεννέζικους παραδοσιακούς χορούς.
Είμαι γενικά λάτρης του χορού και ειδικά του κλασσικού! Δεν ξέρω αν ποτέ, ίσως σε μια άλλη ζωή ήμουν μπαλαρίνα, αλλά τον νιώθω τον χορό στο DNA μου, να κυλάει στις φλέβες μου, τον νιώθω σαν να έχω γεννηθεί μ αυτόν, σαν το πιο αγαπημένο μου μέσο έκφρασης, το μόνο που μπορεί ίσως να συναγωνιστεί την αγάπη μου για την πένα! Από την «λίμνη των Κύκνων» του Πιότρ Τσαϊκόφσκι, μέχρι βιεννέζικα βαλς, «τεσσερις εποχές»ακόμα και πόλκα, τα έχω χορέψει όλα, μια που σπούδαζα κλασσικό μπαλέτο από τα 5 μου χρόνια ως τα 18!
Εμπνευσμένος χορός το βαλς, προέρχεται από τη γερμανική λέξη walzen που σημαίνει γυρίζω και η ιστορία του ξεκινάει τον 13ο αιώνα στην Αυστρία και την Γερμανία. Αρχικά τα λαϊκά στρώματα, οι χωρικοί στην ύπαιθρο και οι αγρότες της εποχής χόρευαν έναν χορό που διέφερε από τους υπόλοιπους, καθώς χόρευαν σε ζευγάρια και έκαναν έντονες χορευτικές κινήσεις. Ωστόσο ο συγκεκριμένος χορός μέχρι τον 16ο αιώνα δεν είχε γίνει ακόμα δημοφιλής. Ο Γάλλος φιλόσοφος Μονταίν είχε αναφέρει πως το 1580 είχε δει στην πόλη Άουγκσμπουργκ της Γερμανίας έναν χορό που τα ζευγάρια ακουμπούσαν τα πρόσωπα τους. Τον 18ο αιώνα ο καινούργιος αυτός χορός έκανε την εμφάνιση του στα ευρωπαϊκά σαλόνια και έγινε γνωστός στη Βιέννη και όπου άρχισε να χορεύεται συστηματικά από τους Βιενέζους. Οι βιενέζοι πρόσθεσαν μερικές πινελιές και ο χορός έγινε γνωστός στη συνέχεια στην Αγγλία και στη Γαλλία. Τότε ξεκίνησαν στη Βιέννη οι δημόσιες χοροεσπερίδες, όπου μπορούσε να συμμετέχει και ο απλός λαός. Ήταν το βαλς, ο πρώτος χορός που ο άντρας με τη συνοδό του ερχόταν σε στενή επαφή. Ο καβαλιέρος ζητούσε από τη ντάμα να χορέψουν, την έπιανε από τη μέση και στη συνέχεια στροβιλίζονταν με συνεχόμενες κινήσεις μέσα στην αίθουσα. Το γεγονός πως οι δύο χορευτές είχαν στενή σωματική επαφή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στους Ευρωπαίους και είχε απαγορευτεί σε ορισμένα μέρη της Γερμανίας και της Ελβετίας. Χαρακτηριστικά όπως ανέφεραν γερμανικά βιβλία του 18ου αιώνα «το βαλς είναι η απόδειξη της αδυναμίας του σώματος και του μυαλού της γενιάς μας». Το βαλς για χρόνια ήταν συνδεδεμένο με άσεμνες συμπεριφορές λόγω της στενής επαφής των χορευτών. Στην Αγγλία εκείνης της εποχής ο χορός θεωρήθηκε επαναστατικός καθώς οι γυναίκες με τους άντρες σπάνια ερχόταν σε επαφή μεταξύ τους. Το βαλς απαιτούσε σωματική και οπτική επαφή μεταξύ αντρών και γυναικών σε δημόσιους χώρους. Λέγεται μάλιστα πως η Βασίλισσα Βικτόρια ήθελε πολύ να χορέψει βαλς, αλλά δεν την άφηναν έως ότου παντρευτεί γιατί θεωρούνταν σκανδαλώδης χορός για μια ανύπαντρη. Το Βιενέζικο βαλς είχε πιο γρήγορες κινήσεις και το μοντέρνο βαλς είχε πιο αργό βηματισμό επειδή περιείχε πιο περίπλοκες φιγούρες. Η μουσική επένδυση του βαλς με έργα σπουδαίων καλλιτεχνών, όπως των Τζόσεφ Λάνερ και του Γιόχαν Στράους, που ήταν από τους πρώτους βαλς συνθέτες και που αποκαλείται «ο πατέρας του βιενέζικου βαλς», έδωσε στον χορό ακόμα μεγαλύτερη ώθηση και διέγραψε την κακή φήμη των προηγούμενων χρόνων. Το πιο διάσημο βαλς τραγούδι του Στράους είναι το Lorelei Rheinklänge, Op. 154. Ο άνθρωπος ωστόσο που καθιέρωσε το βαλς με τη μουσική του ήταν ο γιος του Στράους, ο Γιόχαν Στράους ο νεότερος, που ξεπέρασε σε φήμη τον πατέρα του και που έγινε διάσημος για τις βαλς συνθέσεις του που του προσέδωσαν τον τίτλο «Βασιλιά του βαλς». Στα μέσα του 19ου αιώνα το βαλς άρχισε να εξαπλώνεται στην Αμερική και σε πολλές ακόμα χώρες, και δημιουργήθηκαν πολλές παραλλαγές του χορού. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισε να χάνει τη δυναμική του και να επισκιάζεται από τους καινούργιους χορούς που εμφανίστηκαν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο παραδοσιακός βιεννέζικος χορός έχει γίνει πλέον θεσμός στην πόλη της Θεσσαλονίκης με το «THE VIENNA BALL THESSALONIKI», και αυτή την φορά πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικης υπό την αιγίδα του Δήμου της Βιέννης, του Δήμου Θεσσαλονίκης και του Αυστριακού Προξενείου, και σε συνεργασία με τον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, για την υποστήριξη των σωματείων Σύλλογος Φίλων Καρκινοπαθών Παιδιών «ΣΤΟΡΓΗ», Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία, Οργάνωση Γυναικών «ΘΕΡΜΑΪΔΕΣ» , ΠΑΣΓ ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ Ήταν μια μεγάλη προσπάθεια και συνεργασία πολλών φορέων, που προσέφερε διασκέδαση υψηλού επιπέδου στο κοινό της Θεσσαλονίκης. Η Contra Tempo Orchestra υπό την διεύθυνση του αρχιμουσικού Βλαδίμηρου Συμεωνίδη παρουσίασε ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα υψηλών προδιαγραφών και παρέσυρε τους παρευρισκόμενους στους ρυθμούς του βαλς και της πόλκας, ενώ συμμετείχαν επίσης η Ορχήστρα του Νέου Ωδείου, η σοπράνο Σιρανούς Τσαλικιάν, η Σχολή Χορού του Δήμου Θεσσαλονίκης, η χορωδία Ι.Ν. Κυρίλλου και Μεθοδίου και το σύνολο πνευστών Λασκαρίδης.
Η αλήθεια είναι ότι μόλις μπήκαμε στην αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής με συνεπήρε η αριστοκρατική και ρομαντική ατμόσφαιρα μιας άλλης, παλιάς εποχής. Τότε που δεν υπήρχε η house, hip hop, και η rnb μουσική στη ζωή μας! Τότε που υπήρχαν πιο αγνές και πιο ρομαντικές αγάπες, πιο ειλικρινή συναισθήματα, πιο πολύ βάθος και πιο μεγάλη ουσία στις διανθρώπινες σχέσεις! Τότε που οι άντρες ήταν αυτό που έπρεπε να είναι πάντα, δηλαδή «ιππότες», τότε που έκαναν χειροφιλήματα στις γυναίκες, που υποκλίνονταν και τους άνοιγαν « ιπποτικά»τις πόρτες για να περάσουν. Παλιές, καλές εποχές, αλλά αν ποτέ ξαναγεννιόμουν θα ήθελα να ζούσα τότε! Κυρίες και debutantes με βαρύτιμες μακριές τουαλέτες και μακρυά γάντια, εφηβοι και κύριοι με παπιγιόν και σμόκιν, όπως ταίριαζε στην περίπτωση, περίμεναν με λαχτάρα να χορέψουν. Μέχρι να σχηματιστούν τα ζευγάρια του βαλς, στη «σκηνή» εμφανίστηκαν ζευγάρια χορευτές που μας μάγεψαν με τον ρυθμό, την αρμονία, τις κινήσεις τους και την εκφραστικότητα τους χορεύοντας κλασσικό μπαλέτο! 
Τότε που χόρευα την «Λίμνη των κύκνων», τα βαλς και άλλους υπέροχους κλασσικούς χορούς στις παραστάσεις που δίναμε με τη σχολή χορού μου κάθε χρόνο σε διάφορα θέατρα, όπου συγκινημένοι όσο και περήφανοι γονείς, γιαγιάδες και παππούδες περίμεναν την «μπαλαρίνα» τους για να τη συγχαρούν και να την «πνίξουν»με χειροκροτήματα, αγκαλιές και πανέμορφες ανθοδέσμες!
Και ενώ το υπερθέαμα είχε προς στιγμήν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον μου, θα ήταν ιεροσυλία να μην προσέξω στη συνέχεια τα πανέμορφα λουλούδια στα τεράστια βάζα που υπήρχαν σε κάθε τραπέζι, καθώς και το γενικότερο «art de la table» και να μην δοκιμάσω το γκουρμέ μενού(δεδομένης άλλωστε και της μεσημεριανής μου γαστρονομικής εγκράτειας.
Δέσποινα Πορτοκάλη, Κούλα Γιανακίδου, Κατερίνα Παναγοπούλου, Φένια Καρακώστα, Σίσσυ Παπαγεωργίου
Μετά το πέρας των βαλς η Πρόεδρος μας η Κατερίνα Παναγοπούλου έγινε ανάρπαστη από τις Θεσσαλονικές!
Η Πρέσβυς της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης για τον Αθλητισμό, την Ανοχή και το Ευ Αγωνίζεσθαι (Fair Play) και Πρόεδρος του Πανελληνίου Αθλητικού Σωματείου Γυναικών “Καλλιπάτειρα”, Κατερίνα Παναγοπούλου στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης
Γιάννα Οικονόμου, Κατερίνα Παναγοπούλου, Δέσποινα Πορτοκάλη, Σίσσυ Παπαγεωργίου, Ειρήνη Χαψάλη, Κούλα Γιαννακίδου, Φωτεινή Κατσάλη, Έλσα Ποιμενίδου
Η Πρόεδρος του ΠΑΣΓ «Καλλιπάτειρα» Κατερίνα Παναγοπούλου, Κατερίνα Παναγοπούλου, ο Περιφερειάρχης Απόστολος Τζιτζικώστα με την σύζυγο του Ελεάνα και η πρέσβης της Αυστρίας Andrea Böhm
