“Μαγείρισσα” δεν με λες… Είχα ομως , και Ευτυχως έχω ακομα την πολυτέλεια να μαγειρευω οπότε κάνω κέφι! Ειναι ωραιο να Κανεις μαγειρική , οχι γιατι είσαι υποχρεωμένη, αλλα γιατι γουσταρεις να δημιουργεις, η γιατι θέλεις να ευχαριστησεις τους αγαπημένους σου , η γιατι σου αρέσει όλη η ιεροτελεστία…Ξερω οτι πολλές θα με ζηλέψουν γι αυτο, αλλα .. επρεπε να φτάσω στα πρώτα μου – “-αντα” για να μάθω να μαγειρεύω. Μεχρι τότε μου αρκουσαν τα φαγητα που ετρωγα στα εστιατορια, η που αγοραζα απο τα εστιατορια για το σπιτι μου, η τα νοστιμοτατα μεζεδακια που έφτιαχνε η μαμα μου , η …αντε και καμμια τηγανητη πατάτα που ήξερα να μαγειρευω μονη μου ! Να φανταστειτε οτι η σπεσιαλιτέ μου μεχρι τοτε ήταν τα μακαρόνια…σκετα!
Γενικοτερα δεν ” το χα” ουτε με την μαγειρικη, ουτε με τις δουλειές του σπιτιου. Ένας εφιάλτης ήταν ακομα και το πλύσιμο 1 πιατου. Οχι οτι δεν μου άρεσε να ζω στην ταξη και στην καθαριότητα , αλλα θα προτιμούσα για αυτα να φροντιζε κάποιος άλλος… Εντάξει…Δεν γινεται να ειμαστε ολοι καλοι σε ολα….Άριστη μαθήτρια, άριστη φοιτήτρια και παραλληλα εργαζόμενη απο τα 18 μου χρονια… σε επιτελικές θέσεις που απαιτουσαν σκληρη δουλεια, στην συνέχεια ελεύθερη επαγγελματίας, που μου απομυζουσε Πολυ χρονο και Ενεργεια, πολλα ταξιδια ,έντονη κοινωνικη Ζωη! Ημουν λοιπον πολυ καλη σε ο,τι μου άρεσε πραγματικα, και σε ο,τι δεν χρειαζοταν να πιεσω τον εαυτο μου. Και ενω κυλαγε η Ζωη σαν “νεράκι”, εγω ειχα την “καταρα” της σύγχρονης εργαζόμενης γυναίκας , που το τελευταίο που την ενδιαφερει ειναι να μάθει να μαγειρεύει , η να κάνει παιδια! Ευτυχως που ενα απο τα Moto της ζωής μου ειναι οτι “ποτε δεν ειναι αργα” για τιποτα και ετσι τελικα τα κατάφερα και τα δυο κάποια στιγμη ,δηλαδη και να μάθω να μαγειρευω και να κάνω παιδια, το πρωτο χωρίς κόπο, το δεύτερο με κόπο και θυσίες!
Ήρθε λοιπόν κάποια στιγμη στη Ζωη μου, που ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ ΑΝΤΡΑ , που δεν ηθελε απλα γυναικα , αλλα ήθελε “ΓΚΕΙΣΑ”…Ηθελε δηλαδη ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΤΗΣ ΣΙΣΣΥΣ…
Ετσι λοιπόν η ” παλια Σισσυ” παλεψε με τον κακο και “ατακτο “εαυτο τηs
και τον νικησε για χάρη του έρωτα! Η ” παλια Σισσυ” λοιπον λύγισε απο έρωτα , και τα απόρθητα κάστρα και οι σκέψεις του τυπου ” εγω δεν μαγειρευω”, έπεσαν αμαχητί !
Σαν να μην εφταναν η αγάπη και η φροντιδα μου , ο Αντρας ο ” κατακτητής”, ο “ιμπεριαλιστης”, ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΉΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΊΟ ΜΟΥ ΚΆΣΤΡΟ,ΤΟ ΠΙΟ ΑΠΟΡΘΗΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ , για να το εχει σαν τρόπαιο και να πανηγυριζει! Και να τρέφει με αυτο τον εγωισμο του και την ματαιοδοξία του ….
Ήθελε λοιπον , σαν έμπρακτη ΑΠΟΔΕΙΞΗ της αγάπης μου και της αφοσίωσης μου ενα πολυ καλο DINNER που θα έφτιαχνα ” με τα χεράκια μου”! Πώς εγω απο τα σκετα μακαρόνια και τις τηγανητες πατάτες , θα μπορούσα να γίνω μια καλη chef? Μια αλλη ” Βεφα Αλεξιαδου ένας άλλος “Μαμαλακης”;
Εντάξει…ξερω οτι πολλές απο εσάς θα σκεφτείτε γιατι δεν… ” μαγείρεψα” …CATERING “.
Το κακο με μένα φίλοι μου ειναι οτι ειμαι ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ , καθώς και οτι για πρώτη φορα στη ζωη μου, το ενιωθα και ήθελα να μαγειρεψω!
Αφου λοιπον περασε μια Εβδομαδα σκληρής και έντονης ” ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ” ,και “δοκιμαστικων”
,οπου ξοδεύτηκαν τόνοι υλικών και “ξεπετάχτηκαν” ολόκληροι τσελεμεντεδες , και αφου προσεθεσα 2 κιλα πάνω μου απο τα πολλα…” δοκιμαστικα”,έφτασε η ” πρώτη επίσημη”! Τον είχα καλέσει στο πρωτο μας δείπνο , που θα ετοίμαζα με τα χεράκια μου!
” Συνεργοι” μου απο το πρωι , ήταν 2 φίλες μου , η Βιλλυ και η Τρεισυ που με ” βοήθησαν” στην ” εκτελεση” του όλου ” εγχειρήματος”! Συγκεκριμενα οι φίλες μου εφτιαξαν τα 2 απο τα 4 (!) κυρίως πιάτα ,αλλα εγω οικειοποιηθηκα και τα 4 πιατα , χωρίς να θεωρω οτι ειπα ψέματα, γιατι την ωρα που αυτές μαγειρεύαν ,εγω μάθαινα ,βοηθουσα και συμμετείχα…
Εγω υποδεχτηκα τον σύντροφο μου με ενα πολυ συντηρητικό φόρεμα,ώστε να μην απο προσανατολιστεί , αλλα να εστιαστει η προσοχη του απολυτα στο φαγητο που του ειχα(με) ετοίμασει εγω (και οι φίλες μου)
Ο καλος μου είδε έκπληκτος να τον περιμένουν 3 διαφορετικές σαλάτες, 5 κυρίως πιάτα και 2 γλυκα! Το 12Αρι τραπέζι της τραπεζαρία μου αδυνατούσε να χωρέσει όλες τις σαλάτες,τα πρώτα και τα κυρίως πίατα και τα επιδόρπια… Μπορει να εκανα πανω απο 1 χρονο για να του ετοιμασω αυτο το δείπνο, αλλα ήταν δείπνο βασιλικό.”Ο,τι επρεπε για τον ” πριγκιπα” μου!
Σας το έχω ξαναπει οτι ειμαι Πολυ ακραία σαν δίδυμος: Η δεν κανω τίποτα η τα κάνω ολα και Πολυ… Φυσικα ο άνθρωπος ενθουσιάστηκε , γιατι όπως έλεγε τα φαγητα μου ” ήταν με αγάπη καμωμένα” και Γι αυτο Πεντανοστιμα!
Αλλα αν με ρωτήσετε φίλες μου , για το αν η καρδια ενός άντρα περνάει απο το στομάχι του, θα σας απαντήσω οτι περνάει ΚΑΙ απο αυτο, αλλα ΟΧΙ ΜΟΝΟ απο αυτο!
Το σπουδαίο αποτέλεσμα της όλης Ιστορίας ,δεν ειναι αν κατάφερα ή οχι να ” δεσω” κάποιον με τις ” μαγικες” συνταγές μου, αλλα το πόσο εξέλιξα τον εαυτο μου στον τομέα αυτο της μαγειρικής, που τελικα σημερα τον θεωρω και διέξοδο έκφρασης και δημιουργίας! Αντιμετωπίζοντας λοιπον πάντα την μαγειρικη οχι σαν υποχρεωση, αλλα σαν χαρα δημιουργίας ,και φροντίδας αγαπημένων μου προσώπων,” Δημιουργω” και ” σκαρφιζομαι” Πεντανοστιμα φαγητα για τα παιδια μου,εμένα και για τους φίλους μου , συνθέτοντας καθε φορα κάτι Νεο και πάντα αυτοσχεδιάζοντας ανάλογα με τα γούστα της καθε στιγμής ,της καθε περιστασης και του καθε συνδαιτημονα, εμπλουτίζοντας με το προσωπικο μου στίγμα τις συνταγές, που κάποιες απο αυτές θα τις μοιραστω στο μέλλον μαζι σας!
Ετσι λοιπον πρόσθετω υλικα και ΦΑΝΤΑΣΊΑ ,απο αυτη που Ευτυχως διαθετω άφθονη, και πάντα- μα πάντα- μια γενναια δοση ΑΓΆΠΗΣ, την οποία θεωρω απόλυτα απαραίτητη!
