Το 2016 , βάδιζοντας προς το τελος του , αφησε τα ιχνη του με τον πιο σκληρο και ανελέητο τροπο! Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΕΡΝΟ ΑΝΤΙΟ ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΣΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ τον Νοέμβριο, ειναι κάτι που ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΠΟΤΕ!
Τα συναισθηματα αγάπης μου και ΣΠΑΡΑΓΜΟΥ μου ξεχειλισαν σ αυτο το ΚΕΙΜΕΝΟ :
“Σε 40 ημέρες ακριβώς ΘΑ ΕΙΧΕΣ την ΓΙΟΡΤΗ σου… Αλλα τελικα θα σου κάνουμε τα “ΣΑΡΑΝΤΑ “… ΛΕΒΕΝΤΗ μας, παλικάρι μας, ΛΙΟΝΤΑΡΙ μας , στυλοβάτη μας, πρότυπο μας, ΣΤΗΡΙΓΜΑ της οικογένειας μας, ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ! ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ μικρη ,να γυρίζειs απο το γραφειο καθε μερα με ΚΟΥΚΛΕΣ, ΑΓΚΑΛΙΕΣ και ΦΙΛΙΑ Σε ΘΥΜΑΜΑΙ να με ΜΑΛΩΝΕΙΣ αυστηρα καθε φορα που έκανα συντακτικα ΛΑΘΗ … Σε ΘΥΜΑΜΑΙ να ΕΙΡΩΝΕΥΕΣΑΙ κάποιες λαθος επιλογές μου , με την πιο λεπτή και ΕΞΥΠΝΗ ΕΙΡΩΝΙΑ … Σε ΘΥΜΑΜΑΙ να ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ μαζι μου σεμινάρια και ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΝΟΜΙΚΗΣ για να με βοηθάς … Σε ΘΥΜΑΜΑΙ να μου βρίσκειs ΛΥΣΕΙΣ με το απιστευτα ΚΟΦΤΕΡΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΣΤΑ πιο δύσκολα ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ… ΘΥΜΑΜΑΙ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΝΤΟΝΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ και λυπάμαι που δεν είχα συνειδητοποιησει πόσο πολύτιμος ήσουν για μένα… ΘΥΜΑΜΑΙ πανω απο ολα ομως οτι ήσουν ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ στα δύσκολα ! ΘΥΜΑΜΑΙ ακομα ποσο ΣΕ ΘΑΥΜΑΖΑ και ΣΕ ΑΓΑΠΟΥΣΑ : Που ήσουν ο μεγαλος μου ΔΑΣΚΑΛΟΣ και ο πιο ΑΥΣΤΗΡΟΣ ΚΡΙΤΗΣ ΜΟΥ, αλλα πάντα το ΣΤΗΡΙΓΜΑ μου! Σε θαύμαζα για την ΟΞΕΙΑ ΣΟΥ ΚΡΙΣΗ, για τον τεραστιο ΠΛΟΥΤΟ της ΜΟΡΦΩΣΗΣ ΣΟΥ , για την απεραντη ΕΥΦΥΙΑ ΣΟΥ, που διατηρησεs ωs το τελοs της ζωής σου, για την ΣΟΦΙΑ ΣΟΥ , για την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ που απέδιδες με ενα δικο σου τροπο, για την ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ σου , τις ΑΡΧΕΣ σου , για την ΛΕΠΤΗ ΕΙΡΩΝΙΑ ΣΟΥ ,για το ΚΑΥΣΤΙΚΌ ΣΟΥ ΧΙΟΥΜΟΡ ,για την ΛΕΒΕΝΤΙΑ σου, για το ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΣΤΥΛ ΣΟΥ που σ έκανε να μην μοιαζεις με κανένα… Σε θαυμαζα για το ΔΙΑΠΕΡΑΣΤΙΚΟ , ΑΕΤΙΣΙΟ ΣΟΥ ΒΛΕΜΜΑ ,απο το οποίο δεν ξεφεύγε τίποτα. Για τον μεγαλο σου ΤΣΑΜΠΟΥΚΆ , για την ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΟΥ , για την ΑΚΛΟΝΗΤΗ και ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΣΟΥ! Για τον ΑΠΌΛΥΤΟ ,και ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΙΛΑΓΕΣ , τον ΦΙΛΟΣΟΦΗΜΕΝΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΣΟΥΝ , που δεν άφηνε το παραμικρό περιθώριο αμφισβήτησης απο κανένα! ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΕΡΩΧΟ ΒΑΔΙΣΜΑ ΣΟΥ , που περπατούσεs και νόμιζε κανειs πως ΣΕΙΟΤΑΝ Η ΓΗ… ΑΥΤΗ Η ΓΗ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΘΑ ΣΕ ΚΡΥΨΕΙ ΣΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ ΤΗΣ … Σε θαύμαζα γιατι στα ματια μου ήσουν ο “ΓΙΓΑΝΤΑΣ”! Γιγανταs οχι μονο γιατι ησουν ΠΑΝΥΨΗΛΟΣ , 2 μέτρα λεβεντης, αλλα γιατι ησουν ΚΑΙ ΓΙΓΑΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ! Στα ματια μου ήσουν ΑΝΙΚΗΤΟΣ !Σκληροs και ΑΘΡΑΥΣΤΟΣ ΣΑΝ ΒΡΑΧΟΣ ! Ωσπου τον βράχο ΤΟΝ ΠΛΑΚΩΣΕ ΤΟ ” ΒΟΥΝΟ” και τον έκανε ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ !
5 ΧΡΟΝΙΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ , που την υπεμενεs ΣΤΩΙΚΑ , 5 χρονια ζούσαμε μαζι το ΧΡΟΝΙΚΟ ενός ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ , που το αντιμετώπιζες λακωνικα με μια φράση :”DUM SPIRO SPERO” ΩΣΠΟΥ ΛΙΓΟΣΤΕΨΑΝ ΟΙ ΑΝΑΠΝΟΕΣ ,,μεχρι που στο τελοs ΧΑΘΗΚΑΝ, ΚΑΜΜΙΑ ΠΝΟΗ, ΜΟΝΟ ΣΙΩΠΗ ! Μια θανατηφορα σιωπη! ΔΕΝ ΠΗΡΕΣ ΜΙΑ ΠΝΟΗ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ ” ΈΦΥΓΕΣ ” και ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΕ σαν πουλάκι η ΨΥΧΟΥΛΑ σου στην γειτονιά των αγγέλων .Καπου εκει, ή σε μια άλλη Ζωη ,που ΘΑ ΑΝΤΑΜΩΣΟΥΜΕ ολοι μαζι ξανά καποια στιγμη μπαμπακα μου… Και Η ΜΑΜΑ ΑΠΟ ΤΑ 16 ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ….ΠΟΝΑΕΙ μπαμπα, δεν την χωράει το σύμπαν όλο … Ομωs μην ανησυχείς απο εκει ψηλα που μας βλέπεις. ΘΑ ΑΠΛΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΑΣ ΦΤΕΡΟΥΓΕΣ , εμειs τα τρία της παιδια και τα εγγονια και ΘΑ την αγκαλιασουμε με αυτές,θα ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΜΕ , θα σηκωσουμε ψηλα την ψυχη τηs να την ανακουφισουμε, θα σηκωσουμε την ιδια ψηλα, για να μπορει να σε θωρει πιο αναλαφρη και να σε νιωθει χωρίς να πονάει τόσο … ΠΟΣΟ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΗΜΠΟΡΟΣ ειναι τελικα ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ! ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ” ΓΙΓΑΝΤΑΣ” ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ!Και πόσο εμείς οι αδυναμοι ανθρωποι ΚΑΝΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΖΟΥΝ “ΓΙΓΑΝΤΙΑ”, ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑ πράγματα
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΕ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΔΥΝΗ ΜΑΣ και τον οδυρμο μας,… ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΑΣ ΕΓΙΝΑΝ ΒΡΟΧΗ … ΟΙ ΛΥΓΜΟΙ ΜΑΣ ΚΕΡΑΥΝΟΙ … ΠΟΤΕ ΤΑ ΓΙΑΣΕΜΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΜΟΣΧΟΒΟΛΗΣΟΥΝ ΤΟ ΊΔΙΟ… ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΑ ΜΥΡΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟ … ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΛΑΜΨΗ … ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟ… ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ … ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΠΙΑ ΜΑΖΙ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ … ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΣΤΗ ΣΚΙΑΘΟ ΣΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ !ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΛΕΙΠΕΙΣ ΕΣΥ : Θα λειπειs ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΜΑΝΑΚΙ που καποτε ΨΑΡΕΥΕΣ , απο τιs ΠΑΡΑΛΊΕΣ , που καποτε ΚΟΛΥΜΠΟΥΣΕΣ με τιs ωρεs ,απο τιs ΨΑΡΟΤΑΒΕΡΝΕΣ που αλλοτε έτρωγες το φρέσκο σου ψάρι , απο τα ΔΕΝΤΡΑ που σου χάριζαν την ΣΚΙΑ τους και το ΟΞΥΓΟΝΟ τους, αυτο το οξυγονο που εγινε τοσο πολυτιμο,σπάνιο και ΔΥΣΕΥΡΕΤΟ τους τελευταίους μήνες της ζωής σου…
ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΕΡΕΨΑΝ ,Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕ , ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΑ … Ο ΠΟΝΟΣ ειναι βουβός και δυσβαστακτος . Θα ήθελα να μοιραστω μαζι σαs το βάρος του πονου, για να τον απαλυνω αλλα δεν γινεται! Θα ηταν σαν να ξεριζωνω ολόκληρη την ψυχη μου … Ο καθένας ανεβαίνει στον ΔΙΚΟ του ” ΓΟΛΓΟΘΑ” , κουβαλώντας με πονο τον ΔΙΚΟ του “ΣΤΑΎΡΟ “…
Σε 40 ημέρες ακριβωs θα είχε την γιορτη του.Ο γιγανταs μαs, το στηριγμα μαs, η λατρεια μαs!Αλλα εμείς θα του κάνουμε τα “σαράντα “του. Τι ΑΤΥΧΕΙΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ που κρύβει η Ζωη… Ετσι δυστυχώς ειναι η Ζωη… ΣΚΛΗΡΉ , ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ και ΑΔΥΣΩΠΗΤΗ …ΑΥΤΗ Η ΡΗΜΑΔΑ Η ΖΩΗ….. ΟΧΙ ΛΑΤΡΕΜΕΝΕ ΜΑΣ , ΔΕΝ ΕΦΥΓΕΣ… ΕΙΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ, ΓΥΡΩ ΜΑΣ, ΕΙΣΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΑ Σ ´ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ, ΣΤΙΣ ΜΝΗΜΕΣ ΜΑΣ, ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ, ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ…”
ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΔΥΝΗΡΟ με την απώλεια ήταν οτι η ημέρα ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΛΑΤΡΕΜΕΝΟΥ ΜΟΥ ΠΑΤΈΡΑ, ΣΥΝΕΠΕΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΚΆΝΑΜΕ ΤΑ ” ΣΑΡΑΝΤΑ” , δηλαδη την ημέρα ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ! Αυτο ηταν που με ” ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΕ” ΛΊΓΟ ΠΡΙΝ ΦΎΓΕΙ ΤΟ 2016! Συγκλόνισμενη και μέσα απο μια λίμνη δακρύων , προσπάθησα να πνιξω τον αφορητο ΠΟΝΟ, την απόλυτη θλίψη και δυστυχία μου σ αυτο το κείμενο:
“ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΕΙΧΕΣ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ … ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΕΙΧΕΣ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ … ΟΜΩΣ ΣΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ “ΣΑΡΑΝΤΑ “… – ΘΑ ΕΙΧΕΣ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ σημερα λεβεντη μας … Θα γέμιζε το σπιτι ΦΩΤΑ, ΚΟΣΜΟ,ΖΩΗ , ΦΩΝΕΣ … Ομως αντι για ΦΩΤΑ , το απολυτο ΣΚΟΤΑΔΙ ! Αντι για ΚΟΣΜΟΣ, η απόλυτη ΜΟΝΑΞΙΑ! Αντι για ΦΩΝΕΣ , η “ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΙΩΠΗ “! Αντι για ΖΩΗ, τα ΑΨΥΧΑ ΝΤΟΥΒΑΡΙΑ!
– ΘΑ ΕΙΧΕΣ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ σημερα “γίγαντα “μας …
Θα γέμιζε το σπιτι όμορφες μυρωδιές απο λαχταριστα ΦΑΓΗΤΑκαι ΓΛΥΚΙΣΜΑΤΑ ! Απο αυτα που ΛΑΤΡΕΥΕΣ… Απο αυτα που ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ομως ποτε την ΙΔΙΑ ΓΕΥΣΗ μπαμπα μου… Γιατι ακομα και τα πιο ΓΛΥΚΑ ,θα κουβαλούν την ΠΙΚΡΑ της δικής σου ΑΠΩΛΕΙΑΣ …
– ΘΑ ΕΙΧΕΣ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ σημερα , αγάπη μας…
Εσυ ΘΑ ΗΣΟΥΝ χαρούμενος, ΤΡΑΝΟΣ, ΑΓΕΡΩΧΟΣ , μεγαλοπρεπής, “ΓΙΓΑΝΤΑΣ” , όπως ησουνα πάντα…και θα υποδεχοσουν τους αγαπημένους σου, όπως καθε φορα με τις έξυπνες ατάκες σου και το λεπτο σου χιούμορ! Τωρα μια ΑΔΕΙΑ ΓΩΝΙΑ !Μονο ΤΟΙΧΟΙ ΒΟΥΒΟΙ , ζωγραφισμένοι με μνήμες που μας πνίγουν …
– ΘΑ ΕΙΧΕΣ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ σημερα , “λιοντάρι ” μας.
Θα την γιορτάζες στο ΣΠΙΤΙ μας και θα ακούγες χαρούμενες ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ! Τωρα απο την “ΣΤΕΡΝΗ σου ΚΑΤΟΙΚΙΑ ” ακούς μονο ΛΥΓΜΟΥΣ και αναφιλητα
Πως μπορει μέσα σε μια στιγμη , ΤΑ ” ΟΛΑ”, ΤΑ ” ΠΑΝΤΑ”, να γίνουν ΕΝΑ “ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ”; Πόσο λεπτή ειναι η διαχωριστική γραμμη μεταξυ της ΠΛΗΡΟΤΗΤΑΣ και του απόλυτου ΚΕΝΟΥ; Μεταξυ της ΕΥΤΥΧΙΑΣ και της ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ; Πως μπορει ξαφνικα μια ΖΩΗ “γεμάτη ” να ΑΔΕΙΑΣΕΙ , μια ΨΥΧΗ να ΜΑΤΩΣΕΙ θανάσιμα και η ΧΑΡΑ να γίνει ΣΥΝΤΡΙΜΙΑ;
Και μάλιστα τέτοια ΜΕΡΑ ΧΑΡΑΣ , όπως η μερα των ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ… Και ομως , τετοια ΜΕΡΑ ΧΑΡΑΣ που ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ , εγω νιώθω μια απεραντη ΘΛΙΨΗ γιατι “ΕΦΥΓΕ ” Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ” ΘΕΟΣ “, ο ατρανταχτος,ο άτρωτος, που θαρρουσες οτι θα μπορούσε να νικήσει τα πάντα: Ακομα και τον θάνατο!
ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ φίλοι μου, που τετοια μερα ΣΑΣ ΘΛΙΒΩ , αλλα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ Η ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ, ΗΜΕΡΑ ΧΑΡΑΣ… Γι αυτο , ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ απο εσας ΕΙΝΑΙ πραγματι ΜΕΡΑ ΧΑΡΑΣ, ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΗΝ στο έπακρο ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΣΑΣ ανθρώπους! Μαθετε να ΕΚΤΙΜΑΤΕ τους αγαπημένους σας, και ΜΗΝ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΤΙΠΟΤΑ και ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΔΟΜΕΝΟ … Πριν να ειναι αργα…Και απολαυστε την καθε στιγμη σαν να ειναι ανεπανάληπτη- που ειναι-, απολαυστε την σαν να ειναι η τελευταια…
Ποσο ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ τωρα αυτη η γιορτινη μερα ,η χαρα της γιορτης ,που είχα καποτε δεδομένη… Πόσα πράγματα που κάποτε θεωρούσα ησσονος σημασίας, ξαφνικα απέκτησαν ιδιαίτερη βαρύτητα και ποσα που μου φανταζαν άλλοτε Μείζονος σημασιας, τωρα μοιαζουν μικρα και ασήμαντα…
ΛΕΙΠΕΙΣ…
ΠΕΡΑΣΑΝ 40 μέρες και ακομα ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ και νομίζω οτι ούτε ποτε… ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΩ απεγνωσμενα στο άδειο σου ΔΩΜΑΤΙΟ ΒΛΕΠΩ ΤΙΣ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΕΣ ΣΗΜΕΙΏΣΕΙΣ σου, και σε αναζητω για να μου ΛΥΣΕΙΣ νομικές ΑΠΟΡΙΕΣ , όπως έκανες πάντα… ΑΚΟΥΩ ΕΙΔΗΣΕΙΣ και περιμένω να ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ με το ευστροφο μυαλο σου και το καυστικο σου χιούμορ την επικαιρότητα… ΞΕΡΩ οτι ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΘΑ ΣΕ ΨΑΧΝΩ με το βλέμμα στα ΒΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ , να σε δώ να κολυμπάς ΞΕΡΩ οτι ΘΑ ΣΕ ΒΡΊΣΚΩ στο παλιο ΛΙΜΑΝΑΚΙ της ΣΚΙΑΘΟΥ “σου” να ΨΑΡΕΥΕΙΣ . ΞΕΡΩ οτι θα σε βρίσκω ΣΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ που χαιδευουν τις παραλίες μας! ΣΕ ΒΛΕΠΩ : ΕΙΣΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΚΕΙ! ΝΙΩΘΩ ΤΟ ΑΕΤΙΣΙΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΟΥ , ΤΗΝ ΟΞΕΙΑ ΣΟΥ ΣΚΕΨΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΣΟΥ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ , ολα ειναι ακομα ΝΩΠΑ και ΦΡΕΣΚΑ…και ειμαι σίγουρη πως θα “βαλσαμωθουν” και δεν θα νεκρώσουν ποτε…
ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΣΕ ΚΡΥΨΩ στο πίσω μέρος του μυαλου μου ,για να μην ποναω , αλλα ειναι αδύνατο. ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΟΥ … Γιατι δεν είσαι απλα μια σκέψη, μια νοσταλγια, μια γλυκια αναμνηση, ΕΙΣΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ … Και ας είσαι ” αλλου”… Ωστοσο εισαι τόσο ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ … ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΥΓΕΣ ΠΟΤΕ .. Αλλα ακομα και να ήσουν “εδω” , σημερα ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΟΥΝ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ . Γιατι αυτο ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΥΧΗ για έναν άνθρωπο τοσο ΠΕΡΗΦΑΝΟ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ σαν εσενα , που ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΗΚΕ τελευταια τόσο πολυ… ΟΥΤΕ ΕΣΥ ΘΑ ΤΑ ΗΘΕΛΕΣ αυτα τα ” χρονια πολλα” κατα βαθος…
ΣΗΜΕΡΑ , την μερα της γιορτής σου, ΉΡΘΑ ΝΑ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ , ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ όπως παλια, ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΣΤΕΡΝΗ ΣΟΥ ΚΑΤΟΙΚΙΑ , για να σου ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ και ΗΡΕΜΙΑ εκει που είσαι, εκει που κάποια στιγμη θα έρθουμε όλοι μας να σε βρούμε! Και επειδη ξερω πως ΕΙΣΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ, ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΝΙΩΘΕΙΣ, ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ: Οτι εγω και τα εγγόνια σου, ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΤΟΣΟ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ, ΟΣΟ ΗΣΟΥΝΑ ΠΑΝΤΑ…”
