Εγώ προσωπικά «δεν είμαι για τα πανηγύρια», παρ’ όλα αυτά όμως ξετρελλάθηκα με τα παραδοσιακά πανηγύρια της Χίου, στο Εμπορειό, στα Μεστά, στην Καλαμωτή, αλλά κυρίως εντυπωσιάστηκα με τα πανηγύρια στο Πυργί. Το ΠΥΡΓΙ ειναι ένα μεγάλο χωριό με μεσαιωνική μορφή και μεγάλο ιστορικό και αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον. Αποτελείται από σπίτια με επίπεδες σκεπές, χτισμένα το ένα δίπλα στο άλλο και στενά δρομάκια, όπου τα εξωτερικά σπίτια σχηματίζουν ένα τείχος. Το χωριό χτίστηκε το 14ο -15ο αιώνα για να προστατευτούν οι κάτοικοι από τουs πειρατές που ήθελαν να αρπάξουν την μαστίχα. Αυτό που χαρακτηρίζει το Πυργί, εκτός φυσικά από τα πανηγύρια του, είναι η διακόσμηση των εξωτερικών τοίχων των σπιτιών, δηλαδή τα περιβόητα «ξυστά» του, που θυμίζουν κάτι απο Γένοβα. Αυτά είναι σχέδια σκαλισμένα με το χέρι, γεωμετρικά σε άσπρο και μαύρο σε γυπψο-άμμο. Εκτός όμως από τα «ξυστά», ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει στο Πυργί και ο γενουάτικοs πύργοs και πολλές εκκλησίες και ιδιαίτερα ο βυζαντινός ναός των Αγίων Αποστόλων .
Το ξημέρωμα με είχε βρεί πριν λίγα χρόνια, στο πανηγύρι στο Πυργί, όπου λόγω…”μέσου”, είχα πρώτο τραπέζι-πλατεία(πίστα)!
10 χιλιόμετρα νοτιότερα από το Πυργί είναι τα ΜΕΣΤΑ, ενα χωριουδάκι που σε παραπέμπει κυριολεκτικά σε κάστρο του μεσαίωνα!
Τα γραφικά καλντερίμια και τα πετρόκτιστα σπίτια στα Μεστά, ενώνουν τον μεσαίωνα με το παρόν!
Σε όλο το νότιο τμήμα της Χίου υπάρχουν συνολικά 27 Μαστιχοχώρια, που παράγουν τη γνωστή πολύτιμη χιώτικη μαστίχα, την τόσο χρήσιμη για πάρα πολλές χρήσεις! Το πρώτο χωριό των Μαστικοχωρίων ειναι τα ΑΡΜΟΛΙΑ, πεδινό, όμορφο χωριουδακι, με ανακατασκευασμένα σπίτια, γνωστό για την κατασκευή και διακόσμηση πήλινων αντικειμένων, όπως στάμνες, βάζα, κανάτες, κούπες κλπ.
Τα ΑΡΜΟΛΙΑ,ειναι γνωστά για την κατασκευή πηλινων αντικειμενων .
Από τις παραλίες της Νότιας Χίου ξεχώρισα: Τα ΜΑΥΡΑ ΒΟΛΙΑ: Αυτές οι μεγάλεs μαύρες ολοστρόγγυλες πέτρες, αποτέλεσμα έκρηξης ηφαιστείου, σε συνδυασμό με την κρυστάλλινη θάλασσα, δίνουν μια ενέργεια και μια αίσθηση πρωτόγνωρη και σπάνια!
Τα Μαύρα Βόλια «άσπρισαν» τα καλοκαίρια μου!
ΒΡΟΥΛΙΔΙΑ: Κατεβαίνεις από έναν απότομο κατήφορικο δρόμο και φτάνεις σε ένα Παράδεισο με τυρκουαζ, τροπικά νερά!
ΚΩΜΗ: Μια οργανωμένη παραλία με άμμο, σπορ και καθαρά νερά,αρκετά τουριστική όμως και πολυσύχναστη.
ΒΙΡΙ: Κοντά στην Κώμη είναι το Βίρι με πεντακάθαρα νερά!
Κάποια Αυγουστιάτικη πανσέληνος στο Βίρι
Σε όλο αυτό το οδοιπορικό μου, δεν μπορώ να μην σημειώσω και άλλες περιοχές που επισκέφθηκα φευγαλέα και που δεν ανήκουν στη Νότια Χίο: Το ΛΙΘΙ, γραφικό ψάροχωρι με θέα όλο το Αιγαίο και θάλασσα πεντακάθαρη και ρηχή, έχει κάποια ρομαντικά ταβερνάκια πάνω σχεδον στην παραλία, ,με φρέσκοτατο και σχετικά φθηνό ψάρι.
Τα ΑΥΓΩΝΥΜΑ, ενα χωριό μεσαιωνικό, χτισμένο σε λόφο ,με πέτρινα παραδοσιακά σπιτάκια, σχεδόν πανομοιότυπα, γραφικές ταβερνούλα με εκπληκτικούς μεζέδες, και συναρπαστικά ηλιοβασιλέματα, με θέα τα Ψαρά και όλο το Αιγαίο! Εκεί κοντά είναι και η παραλία ΕΛΙΝΤΑ, ήσυχη, με δέντρα και με πεντακάθαρα νερά!
Ο ΚΑΜΠΟΣ, μια πεδινή και πλούσια σε εσπεριδοειδή έκταση, που διακρίνεται για τα πολυτελή πετρόκτιστα, διώροφα και ψηλά αρχοντικά του,μεσαιωνικού ρυθμού, με τιs αψίδες, τα ψηφιδωτά στα μπαλκόνια, τιs μεγαλοπρεπείς κολώνες και τα “κεντημένα” ταβάνια, δείγματα απαράμιλλης αρχοντιάς, που παραπέμπουν σε μια εκλεπτυσμένη αισθητική του μεσαίωνα! Κάποια αρχοντικά όπως το Αργέντικο και το Citrus, αξίζει να τα επισκεφθεί κανείς!
Μου έκανε πράγματι εντύπωση πώς ένα νηςί με τόσες ομορφιές ειναι «παρεξηγημένο», δεν είναι δηλαδή τόσο δημοφιλής προορισμός και δεν έχει την τουριστική ανάπτυξη που θα έπρεπε και ετσι ρώτησα 2-3 ντόπιους γι αυτό το θέμα. Η απάντηση που πήρα ομόφωνα ήταν ότι οι ίδιοι οι Χιώτες κρατούν χαμηλούς τόνους, γιατί δεν θέλουν την ραγδαία αύξηση του τουρισμού και τις ανεξέλεγκτες επιπτώσεις του!
Το οδοιπορικό μου στη Νότια Χίο κάπου εδώ τέλειωσε με τόσες όμορφες μνήμες ανεξίτηλα χαραγμένες στο «σκληρό δίσκο» του μυαλού και της ψυχής μου!
