Σαν αστραπη! Κάπως έτσι κύλησαν τα 6 χρόνια από τότε που γεννήθηκαν τα παιδιά μου, σαν αστραπη! Τόσο αστραφτερά, όμορφα, ραγδαία και αστραπιαία! Και ήταν 6 χρόνια δικής μου απόλυτης ευτυχίας, δημιουργίας, απόλυτης ολοκλήρωσης!
 
6 χρόνια απο τότε που συνειδητοποίησα πως ο,τι είχα ζήσει πριν την γέννηση τους , που θεωρούσα κάποτε σπουδαίο και μεγάλο, ξαφνικά φαινόταν μικρό και ασήμαντο!
 
Κάθε λεπτό,κάθε ώρα, κάθε μέρα, έβλεπα τα αγγελούδια μου να μεγαλώνουν, να εξελίσσονται ! Δεν τα προλάβαινα!Και εγω μόνιμα με το άγχος να μην χάσω ούτε μια λεπτομέρεια απο το μεγάλωμα τους, με τις κεραίες πάντα τεντωμένες να επαγρυπνώ, όχι απο υποχρέωση, αλλά με χαρά και ευτυχία.Τα παιδιά μου είναι ” τα πάντα μου” και νομίζω πως δεν θα με έφταναν ούτε 10 ζωές, ούτε 10 μάτια, ούτε 10 αφτιά , για να τα νοιάζομαι και να παρακολουθώ και να ζω μαζί τους όλες τις εξελίξεις τους!Δεν θα με έφταναν ούτε 10 καρδιές για να χωρέσουν την απέραντη αγάπη μου!
 
 
Απο τη μια μου φαίνονται όλα σαν να έγιναν χθες και από την άλλη σαν να πέρασαν αιώνες , γιατι τόσες και τόσο μεγάλες αλλαγές, θαρρείς πως μόνο στο πέρασμα αιώνων μπορεί να έγιναν , γιατί είναι δύσκολο να τις χωρέσει μια μόνο Ζωη… Για πότε ο γυναικολόγος μου μου αποκάλυψε πως “ακούει 2 καρδούλες να χτυπούν” και με έκανε την πιο ευτυχισμένη γυναίκα του κόσμου, για πότε “έσκασαν μύτη” τα ανθρωπάκια στο μαιευτήριο, για πότε μου χάρισαν τα πρώτα χαμόγελα τους και φώτισαν με αυτά τον κόσμο μου, για πότε τα βρεφικά τους κλάματα διαπερνούσαν τα αφτιά μου σαν μελωδικά τραγούδια, για πότε απο “σποράκια” έγιναν παιδάκια, για πότε είπαν τις πρώτες τους λεξούλες,για πότε έκαναν τα πρώτα τους βήματα, για πότε πήγαν παιδικό σταθμό, νήπιο και από φέτος Δημοτικό! Πολλες φορές τσιμπιέμαι, για να καταλάβω πως δεν ονειρεύομαι, πως δεν ζω παραμύθι και ότι όλα αυτά είναι αλήθεια… 6 μαγικά χρόνια!
 
Με τρελαίνουν με την αγάπη που μου δείχνουν με κάθε τροπο,με τρελαίνουν με την προσωπικότητα τους, με τα λογάκια τους: Οτι “της έκανε ο αδερφός της bullying “, επισημαίνοντας μάλιστα ότι επρόκειτο για… ” χοντρό bullying γιατι είναι μεγαλύτερος” ( κατά… ενα λεπτό) , μου δήλωσε προχθές η κόρη μου και μόνο που δεν γέλασαν και τα μουστάκια μου ( αν είχα)! Τώρα τα ανθρωπάκια μου έχουν άποψη και μάλιστα σθεναρή! Δεν υποχωρούσε με τίποτα η κόρη μου αν η τούρτα των γενεθλίων της δεν είχε πάνω της τη “frozen” και ο γιός μου αν δεν είχε τον “power rangers”.
 
 
Ευτυχώς ο ” Δεληολάνης” που πάντα με βγάζει άσπροπρόσωπη και στα γλυκά του και στο catering του, έφτιαξε τις “τέλειες τούρτες ” και σε εμφάνιση και σε γεύση!
Ήθελε να ντυθεί σαν ” πριγκίπισσα” η κούκλα μου την μέρα των γενεθλίων της , αλλα απέκλεισε κάθε άσπρο φόρεμα, για το οποίο είχα ξοδέψει του κόσμου τα χρήματα για ν αγοράσω. Ήθελε πεισματικά και αδιαπραγμάτευτα το Πριγκιπικό φουστάνι να είναι ροζ! Τελικά “συμβιβάστηκε” με ενα μωβ!
 
 
 
Την μέρα των γενεθλίων των διδύμων μου λοιπόν, που έγιναν πρόσφατα, ξεκινήσαμε απο νωρίς την ετοιμασία με όλα τα σχετικά που όλοι οι γονείς έχουν βιώσει: μπαλόνια, καραμούζες, καπελάκια και φυσικα… τον απαραίτητο κλόουν!
 
Αγαπημένοι συμμαθητές των παιδιών, φίλοι σε στενό κύκλο και στενοί συγγενείς τους, ειχαν ” αποχαυνωθεί” με τα παιχνίδια του κλόουν: χορός, τραινάκι, θεατρικά σκετς, διαγωνισμοί αποτελούσαν το ρεπερτόριο του, που τα κράτησε σε εγρήγορση έως τις 11 το βράδυ!
 
 
 
Και διασκέδαζαν τόσο πολύ τα παιδιά μαζί του, που σκέφτηκα να αναλάβω και εγω τον ρόλο αυτό σε συστηματική βάση( που εν μέρει βέβαια τον έχω ήδη αναλάβει)… Εβλεπα με χαρά όλα τα παιδάκια να χοροπηδούν, να χορεύουν , να τραγουδούν και να παίζουν ακατάπαυστα και αναρωτιόμουν μήπως υπάρχει κάποιο μαγικό κλειδί που τα κουρδίζει τόσο έντονα, ή κάποια συνταγή που τους δίνει τόση ενέργεια και για τόσες ώρες και απο μέσα μου ευχομουν όλα τα παιδάκια του κόσμου να έχουν τέτοια δύναμη και ζωντάνια!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ενα ολιγόλεπτο διάλειμμα έγινε απο το ατέλειωτο παιχνίδι, για να σβήσουν την τούρτα τα αγγελούδια μου , στην οποία είχε ήδη ” βάλει χέρι” ο γιός μου( σιγά που θα την άφηνε),και στη συνέχεια , πρώτα ο ” μεγάλος”( κατά 1 λεπτό) και μετά η ” μικρή”, έσβησαν τα κεράκια, με μεγάλο ενθουσιασμό και απο 3 φορές ο καθένας, τραγουδώντας όλα τα παιδιά μαζί το happy birthday σε 3 διαφορετικές γλώσσες ( μέχρι και κινέζικα)!
 
 
 
 
 
 
 
 
Και εκεί που υπέθετες με τον κοινό νού, αλλά και ευχόσουν να έχουν κουραστεί και να πάνε για ύπνο, νασου πάλι το μαγικό κουρδιστήρι που τα κούρδισε μέχρι τόσο αργά , που λίγο έλειψε να κοιμηθούμε εμείς οι μεγάλοι!
Με την πρόεδρο του σωματείου Ελλήνων Ολυμπιονικών Βούλα Κοζομπόλη που ήρθε στα γενέθλια των παιδιών μου με τα 2 αγγελούδια της
Αννα Κουτσούκου
 
 
 
Βλέποντας αυτά τα χαμογελαστά προσωπάκια, που αποτελούν πηγή εμπνευσής μου σε κάθε μου βήμα, υποσχέθηκα κάτι στον εαυτο μου: Οτι θα κάνω ο,τι περνάει απο το χέρι μου για να είναι τα παιδιά μου χαρούμενα και ευτυχισμένα σε όλη τουσ τη ζωή τόσο, όσο την μέρα των γενεθλίων τους, και εύχομαι να είναι έτσι όχι μόνο τα αγγελούδια μου, αλλά και τα παιδιά όλου του κόσμου!