Η Mαριάννα Β. Βαρδινογιάννη κεντρική ομιλήτρια στη Τακτική Γενική Συνέλευση του Women’s International Club Athens

Η κυρία Βαρδινογιάννη παίρνοντας τον λόγο μίλησε στα μέλη και στους φίλους του WIC για τον Ανθρωπισμό και την Αλληλεγγύη χωρίς σύνορα. «Είναι τιμή μου, είπε μεταξύ άλλων, που μου δίνεται η ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις και τα οράματά μου… Το θέμα της ομιλίας μου “Ανθρωπισμός και Αλληλεγγύη χωρίς σύνορα”, αποτελεί ένα από τα βαθύτερα «πιστεύω» μου το οποίο και υπηρετώ σε όλη μου τη ζωή και μέσα από τη δράση μου στους φορείς που έχω την τιμή να είμαι Πρόεδρος : Τον Σύλλογο «ΕΛΠΙΔΑ», τον Σύλλογο «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ» και το «Ίδρυμα» μου… Πριν από 30 περίπου χρόνια, ως νεαρή μητέρα, ένιωσα την ανάγκη να αγωνιστώ για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου, να προσφέρω στην κοινωνία, να στηρίξω τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Αυτό ήταν και παραμένει για μένα το μεγαλύτερο χρέος μου… Λίγα χρόνια αργότερα, μέσα από την αποστολή μου ως Πρέσβυς Καλής Θελήσεως της UNESCO μου δόθηκε η ευκαιρία να προσεγγίσω μέσα από έναν ευρύτερο ορίζοντα τα κρίσιμα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα και αυτό ενδυνάμωσε την πίστη μου στην ανθρωπιστική δράση και στην κοινωνική αλληλεγγύη. Η αποστολή μου στην UNESCO, αποτελεί για μένα μεγάλο προνόμιο και μου δίνει τη μοναδική ευκαιρία να αγωνιστώ για έναν καλύτερο κόσμο ο οποίος θεωρείται ως μία «ανθρωπότητα» όπου όλοι έχουμε ευθύνη… Η βασική αρχή του ανθρωπισμού, η ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου απ’ όπου και αν προέρχεται, υπάρχει μέσα σε κάθε πράξη αλληλεγγύης. Σκοπός του ανθρωπισμού είναι η προστασία της ζωής και της υγείας, ο σεβασμός στον άνθρωπο και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ο ανθρωπισμός συμβάλλει στην αμοιβαία κατανόηση, στη φιλία και τη συνεργασία, στην ειρηνική συνύπαρξη ανάμεσα στους λαούς και βεβαίως ο ανθρωπισμός είναι αυτός που διαπνέει τη συλλογική δουλειά οργανισμών αλλά και ατόμων, όπως είστε εσείς αγαπητές μου φίλες… Γιατί ο ανθρωπισμός και η κοινωνική αλληλεγγύη δεν έχουν χρώμα, ούτε εθνικότητα, ούτε θρησκεία. Πηγάζουν απευθείας από τα συναισθήματα αγάπης και συμπόνοιας προς τους συνανθρώπους μας, αλλά και από το αίσθημα ευθύνης καθώς και από την εγρήγορση μας. Συναισθήματα που μπορούν να μεταμορφώσουν τον κόσμο και τις χώρες μας, τις κοινωνίες και τις κοινότητές μας, ή και μόνο τη ζωής μιας οικογένειας, ενός ατόμου ή ενός παιδιού… Και το κλειδί γι’ αυτή τη μεταμόρφωση, που είναι τόσο αναγκαία σήμερα, είναι ο ανθρωπισμός. Γι’ αυτό και όλοι οι μεγάλοι ηγέτες τον έχουν τοποθετήσει στην κορυφή της ατζέντας τους. Επειδή πιστεύουν ότι ο ανθρωπισμός είναι το ζωτικό εκείνο μέσον με το οποίο μπορούμε να προσεγγίσουμε το καλύτερο μέλλον που όλοι μας οραματιζόμαστε…».