Στο θεμα της παιδεραστιας φιλοι μου ειμαι αμειλικτη! «δεν σηκωνω μυγα στο σπαθι μου».ορμωμενη απο πολλα συμβαντα, τραγικα και ασυλληπτα για τον κοινο νου, οπως επισης παραδειγματι ,αυτο πιυ ειδε το φως της δημοσιοτητας περυσι, οπου ο πατεραs βιαζε με τον εραστη του βιαζαν κατ επαναληψη τον 12 χρονο γιο του ( !!!!!), αισθανθηκα εντονα την αναγκη να μοιραστω μαζι σαs τιs αποψειs τιs δικεs μου,καθωs και ειδικων,για το σημαντικο αυτο θεμα.Απορω λοιπόν φίλοι μου για ποιο λόγο καταργήθηκε η θανατική ποινη για τέτοιο μείζον θέμα.Οταν καποιοs πληγωνει θανάσιμα την καρδια ενός αθώου παιδιού,που δεν εχει περιθωρια επιλογων ,αυτοδιαθεσηs ,συνειδητοποίησηs και αντιδρασηs,όταν χαραζει καποιοs στη μνήμη του και στην ψυχη του τις πιο σκοτεινές σελίδες τηs ζωηs του,που θα μεινουν ανεξιτηλεs και θα προσδιορισουν την μετεπειτα ψυχολογια του και συμπεριφορα του,ο ένοχος λοιπον που » σκοτώνει» με αυτο τον τροπο την τρυφερη ψυχούλα ενός αθώου πλασματοs ,δεν ειναι δίκαιο να τιμωρηθεί με την ίδια ποινη;Δηλαδη με τον θάνατο;Η θανατικη πονη θεωρω οτι οχι μονο σαν κατασταλτικό μετρο,η σαν μετρο εκδίκησης,αλλα και σαν προληπτικο,θα έκανε πολλούς παιδεραστες να απέχουν απο το τραγικο εγκλημα,λόγω του φόβου της θανατικής ποινής
Ο γνωστοs Δικηγορος ,που χειριστηκε μεταξυ αλλων την υπόθεση Πετρου Λυμπερη στη Μυκονο (“ήμουν και εγω στο σκάφος” ) ,την υπόθεση Φρατζη ( κατακερματισμοs συζυγου ),υποθεση Βατοπεδιου,Μπολετση, υποθεση εισαγωγηs 10 τονων Κοκαινηs απο την Κολομβια,και πολλών ακομα πολυ γνωστών υποθέσεων, Δημητρηs Μπαμπαρηs εχονταs εντρυφησει σε υποθεσειs παιδεραστιαs,μαs παραθέτει την πολυ ενδιαφέρουσα και εμπεριστατωμένη άποψη του:
ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ (ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΠΟΙΝΗ)
Ιατρικά λέγεται ότι είναι μια διαστροφή και στατιστικά αφορά άνδρες 35-45 ετών, που έχουν συνήθως οικογένεια και παιδία που πολλές φορές είναι θύματα τους. Έχουν αίσθημα εκδίκησης απέναντι στην κοινωνία. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο τα άτομα αυτά έχουν αίσθημα εκδίκησης απέναντι στην κοινωνία επειδή τα 2/3 αυτών έχουν κακοποιηθεί και αυτοί στην παιδική ηλικία.Κατα την γνωμη μου πρέπει η Πολιτεία να «τρέφει» ένα αίσθημα εκδίκησης για αυτούς και να ενεργοποιήσει την θανατική ποινή που απενεργοποίησε το 1993. Σημειωτέον ότι για τους παιδεραστές δεν υπάρχει το ακαταλόγιστο γιατί έχουν πλήρη επίγνωση του πάθους τους και των ενεργειών τους. Αν θέλετε να πάρουμε μια γεύση για το πώς ετιμωρείτο η παιδεραστία στην Αρχαία Ελλάδα παραβάλω ένα κείμενο : Οι διδάσκαλοι να μην ανοίγουν τα σχολεία πριν ανατείλει ο ήλιος και να τα κλείνουν πριν δύσει. Να μην επιτρέπεται εις τους έχοντας ηλικία ανωτέρα της παιδικής να εισέρχονται στα σχολεία, όταν υπάρχουν εντός αυτών παιδία εκτός αν πρόκειται περί υιού, αδελφού ή γαμβρού του διδασκάλου. Εάν δε κάποιος παρά την απαγόρευση αυτή εισέρχεται στο σχολείο να τιμωρείται με την ποινή του θανάτου. Δηλαδή οι νόμοι ήταν αυστηρότεροι και υπήρχε η ποινή του θανάτου διότι το κακό είναι ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΟ και ολα αυτα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων που επικαλείται η δημοκρατία σήμερα, ειναι ηλιθιοτητεs,διότι αυτά τα άτομα δεν θεραπεύονται. Το ήθος της σημερινής κοινωνίας και δη της Ευρωπαϊκής Ένωσης φαίνεται από την απόφαση της Ολλανδίας να επιτρέπει δια νόμου (2012) την παιδοφιλία εφόσον το παιδί έχει συμπληρώσει το 12ο έτος της ηλικίας του. Εν αντιθέσει με την Ρωσία όπου το κοινοβούλιο της, προσφάτως (2012) για την παιδοφιλία και την παιδεραστία έκανε νόμους πολύ αυστηρούς, όπου ο παιδόφιλος και ο παιδεραστής πρεπει να ευνουχίζονται ή να αυτοευνουχίζονται με όφελος την καλύτερη διαβίωση στις φυλακές για το υπόλοιπο της ζωής του, διότι η ποινή είναι ισόβια χωρίς «νομικά παράθυρα» μείωσης της. Στην Ελληνική κοινωνία της δημοκρατίας ο νόμος ορίζει ότι : 1) αν ο παθών είναι έως 12 ετών, τότε ο δράστης τιμωρείτε για κακούργημα από 10-20 έτη. 2)αν ο παθων είναι 12-14, τότε ο δράστης τιμωρείται για κακούργημα αλλά από 5-10 έτη. 3) αν ο παθών είναι 14-15, τότε ο δράστης τιμωρείται για πλημμέλημα από 2-5 έτη. Αυτή είναι η δημοκρατική κοινωνία. Να την χαίρεστε κύριοι νομοθέτες και εύχομαι το παιδί σας να μην πάρει ποτέ τη θέση του θύματος. Για να επανέλθω στην «προοδευτική» Ολλανδία, πριν από ένα χρόνο περίπου η ένωση Martijn (ένωση Ολλανδών παιδεραστών), τέθηκε εκτός νόμου με δικαστική απόφαση. Όμως οι Ολλανδοί παιδεραστές θεώρησαν ότι θίχτηκαν τα δικαιώματα τους και προσέφυγαν στο Εφετείο, όπου ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΑΝ !!! Όμως αγαπημένοι φίλοι, ο λόγος που η παιδεραστία όχι δεν πρόκειται να παταχθεί αμείλικτα με θανατικές ποινές ή ευνουχισμούς, αλλά θα διογκώνεται και θα εξαπλώνεται παγκοσμίως με ποινές που σε μια δεκαετία θα είναι 2-3 χρόνια, είναι γιατί π.χ. : ο Γενικός Γραμματέας του Ολλανδικού Υπουργείου Δικαιοσύνης Γιόρις Ντεμίνκ, πρόσφατα παραιτήθηκε υπό το βάρος των καταγγελιών, όπου εκμεταλλευόμενος και την εξουσία του βίασε έναν 14 χρόνο άστεγο Τούρκο. Επίσης το 2011 οι κεφαλές της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας (Ολλανδία) ζήτησαν δημόσια συγγνώμη από χιλιάδες παιδία που έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ προσέρχονταν ευλαβικά στην λειτουργία ή το κατηχητικό. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το «άντρο» των παιδεραστών. Μία από τις αρχές της είναι ότι δεν μπορεί κράτος να γίνει μέλος της, εφόσον διατηρεί την θανατική ποινή. Γιατί δεν συμφωνούν ότι για τέτοιου είδους αδικήματα, τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να εφαρμόσουν ότι θέλουν; Μήπως γιατί αρκετοί από τους κατέχοντες θέσεις εξουσίας, είναι παιδόφιλοι και παιδεραστές ; Γιατί οι δύο «σύντροφοι» βίασαν το δωδεκάχρονο παιδί του ενός στο Αγρίνιο ;Και αυτη η μάνα ΔΕΝ ήξερε τίποτα ; ΔΕΝ είδε τίποτα ; ΔΕΝ αισθάνθηκε τίποτα ; Και αφού διαπράχθηκε το έγκλημα, ήρθε η Δικαιοσύνη να διαπράξει νέο έγκλημα. Τον «πατέρα» και βιαστή του παιδιού του τον άφησε ελεύθερο γιατί σύμφωνα με τον τελευταίο νόμο Παρασκευόπουλου οι έχοντες άνω των 67% αναπηρία δεν φυλακίζονται. Και γιατί αγαπητέ κ. Υπουργέ δεν μπορούσατε να εξαιρέσετε κάποια εγκλήματα, από την ευνοϊκή αυτή μεταχείριση; Όμως στο τέλος η θεία δίκη είναι αυτή που θα κρίνει. Όπως τον Σεπτέμβριο του 2015, όπου η Αγγλίδα Σάρα Σάντς μαχαίρωσε μέχρι θανάτου τον κατά συρροή παιδεραστή Μάϊκλ Πλίστεντ, ο οποίος είχε 24 καταδίκες από το 1970 έως το 1990, για ασέλγεια και σοδομισμό σε αγόρια. Τέλος θέλω να αναφέρω ότι πριν δύο χρόνια στην Ουγκάντα, ψηφίστηκε νόμος για την παιδεραστία με ποινή θανατική. Η ψήφιση του νόμου αυτού έφερε μεγάλες αντιδράσεις και επικρίσεις της διεθνούς κοινότητας αλλά και προειδοποιήσεις από την πλευρά των Η.Π.Α. πως οι διμερείς σχέσεις των δύο χωρών ενδέχεται να επηρεαστούν από τον νέο νόμο !!!! Τα συμπεράσματα δικά σας
Ο Δημήτρης Μπαμπαρης ( Τσακαλωφ 14- Κολωνακι,τηλ:210-6460202),εχει ΣΠΟΥΔΑΣΕΙ στα:
- Πανεπιστήμιο Ρώμης (πτυχίο Νομικής)
- Πανεπιστήμιο Λονδίνου (μεταπτυχιακό στο Ναυτικό Δίκαιο)
- Πανεπιστήμιο Νυρεμβέργης (μεταπτυχιακό στο Ποινικό Δίκαιο) Εξειδίκευση : στο Οικονομικό έγκλημα, και στα εγκλήματα κατά ζωής.
ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙ (Ενδεικτικά)
1. Υπόθεση ναρκωτικών Πέτρου Λυμπέρη (Μύκονος – ήμουν και εγώ στο σκάφος).
2. Υπόθεση απόδρασης 7 κρατουμένων από φυλακές Νεάπολης (Κρήτη) και επί 2 μήνες καταδιωκόμενους . Κατά τη διάρκεια της απόδρασης και του δίμηνου κυνηγητού συνέβησαν 3 ανθρωποκτονίες, 4 ομηρίες, πολλές κλοπές κ.λ.π.
3. Υπόθεση Φρατζή (κομμάτιασε την γυναίκα του και την πέταξε στα σκουπίδια – 1988-1989)
4. Υπόθεση 10 τόνων κοκαΐνης με εισαγωγή της από Κολομβία – Εκουαδόρ – Ελλάδα – Ιταλία.
5. Υπόθεση Βατοπεδίου.
6. Υπόθεση Ράνιου (χρηματιστηριακή απάτη και χειραγώγηση μετοχών).
7. Υπόθεση Μπολέτση (παραδικαστικό – ξέπλυμα μαύρου χρήματος).
8. Υπόθεση Α. Δημητρέλλου (φοροδιαφυγή και μη απόδοση Φ.Π.Α. ως Πρόεδρος της Α.Ε.Κ.)
9. Υπόθεση δολοφονίας ΚΟΕΝ (ψυχιάτρου των φυλακών Κορυδαλλού).
10. Υπόθεση ποδοσφαιρικών στημένων αγώνων SUPER LEAGUE 2012 και ξέπλυμα χρήματος (κατηγορούμενοι Μαρινάκης – Σαρρής κ.λ.π.).
11. Υπόθεση ποδοσφαιρικών στημένων αγώνων 2011 και ξέπλυμα μαύρου χρήματος (CORIOPOLIS – κατηγορούμενοι Μπέος – Τσακογιάννης κ.λ.π.)
12. Υπόθεση Δαναλάτου.
13. Συμπαράσταση στη δίκη O.J.Simpson στην Νέα Υόρκη. (ανθρωποκτονία της συζύγου του).
14. Συμπαράσταση στη δίκη Λαϊονελ Τέιτ στην Νέα Υόρκη. (ανθρωποκτονία της αδελφής του)
