Πέρασαν και οι Απόκρηες… Πέρασε το καρναβάλι…
Ας πετάξουμε λοιπόν τις μάσκες μας… Ας πετάξουμε την υποκρισία … Ας οπλιστούμε με ειλικρίνεια… Ειλικρίνεια απέναντι στους άλλους, αλλά και απέναντι στους ίδιους μας τους εαυτούς… Ας δείξουμε τα πραγματικά μας πρόσωπα… Ας κοιτάξουμε κατάματα τον διπλανό μας χωρίς ντροπή… Ας τον κοιτάξουμε με σεβασμό και αγάπη… Ας κοιτάξουμε καταματα τον εαυτό μας χωρίς ντροπή … Ας «φορέσουμε» τους εαυτούς μας…Τους πιο «ανθρώπινους» εαυτούς μας!
Τους εαυτούς μας απαλλαγμένους από μικροψυχίες, μικρότητες, συμφέροντα και ιδιοτέλειες! Ας απαλύνουμε τις ψυχές μας, ας τις κάνουμε παιδικές και πανάλαφρες σαν πούπουλα, να τις σηκώσουμε στον αέρα μαζί με τον αετό… Ας ανοίξουμε τα λευκά φτερά μας, τα φτερά της καρδιάς και της σκέψης, να πετάξουμε σαν τον αετό! Να απογειωθούμε, να γίνουμε οι ίδιοι «αετοί»,απαλλαγμένοι από βάρη, περήφανοι, αγέρωχοι και «υπεράνω»!
Και τότε θα πούμε: Είμαστε επιτέλους ελεύθεροι! Ελεύθεροι από μάσκες, από υποκρισία και από τον κακό μας εαυτό…
Εγώ, η Μαρίζα Φασιανού, η Τάνια Παπακωνσταντίνου, η Κασταλία Σαμοίλη και η Μαρία Δεφίγγου ήδη «πετάξαμε τις μάσκες». Εσείς;
