Όπως όλοι οι Έλληνες έτσι κι εγώ σκέφτηκα να γιορτάσω τα 200 χρόνια ανεξαρτησίας από την Ελληνική Επανάσταση πανηγυρικά!
Με την Κλέλια Χατζηιωάννου, την Μάιρα Τσαβλίρη και την Ντόρα Πάλλη στο υπέροχο εστιατόριο του St.George Lycabettus
Και εξίσου πανηγυρικά να γιορτάσω ταυτόχρονα και την προσωπική μου ανεξαρτησία αφότου εμβολιάστηκα…
Αυτά τα υπέροχα γεγονότα, μόνο με υπέροχες φίλες και σε ένα υπέροχο μέρος θα μπορούσαν να γιορταστούν όπως θα άρμοζε!
Και δεν θα υπήρχε καταλληλότερο μέρος από το St.George Lycabettus, που έχει ασχοληθεί με την θεματική ενότητα του 1821 ήδη από δύο 25ετίες, ενώ μάλιστα και σε μια πρόσφατη εκδήλωσή του είχε σαν θέμα των ομιλιών το επίκαιρο 1821.
Με την Ειρήνη Νταϊφά, την φιλόξενη ιδιοκτήτρια του St.George Lycabettus Ειρήνη Βασιλοπούλου και την Κλέλια Χατζηιωάννου
Ήθελα λοιπόν τα πρώτα μου ερεθίσματα μετά την πολύμηνη αυστηρή καραντίνα να είναι στο αγαπημένο μου εστιατόριο του St.George Lycabettus, όπου το βλέμμα απογειώνεται στον καθαρό Αττικό ουρανό, στη συνέχεια αγγίζει με σεβασμό και δέος τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, κατόπιν προσκυνά ευλαβικά στο εκκλησάκι του Άη Γιώργη στο Λυκαβηττό και στο τέλος βυθίζεται στη κρυστάλλινη θάλασσα του Σαρωνικού!
Μετά από τόσο καιρό απομόνωσης, είχα ανάγκη από την οπτική απόλαυση που προσφέρει το παγκοσμίως βραβευμένο για τη θέα του St.George Lycabettus.
Και ήθελα αυτή την απόλαυση, αυτή την όαση δροσιάς, χρωμάτων, γαλήνης και ευδαιμονίας, να τη συνοδέψω με τη γαστρονομική πανδαισία που προσφέρουν τα εκλεκτά εδέσματα του ξενοδοχείου, αλλά και από την ψυχική ευφορία που νιώθει κανείς όταν περιτριγυρίζεται από αγαπημένους ανθρώπους, από ανθρώπους που εκτιμά, από «ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ» με όλη τη σημασία της λέξης!
Με την Μπουμπού Μπαρμπαλιά και την Άτζελα Βαγιωνή
Ήθελα να προσφέρω ένα γεύμα, όπου χορταίνει όχι μόνο το μάτι και το στομάχι, αλλά κυρίως η ψυχή! Να είναι γεύμα- βάλσαμο για όλες μας, να μας λυτρώσει και να μας ανταμείψει για την κλεισούρα και για την υπομονή μας στη διάρκεια της καραντίνας!
Με την Κλέλια Χατζηιωάννου
Με την Ελένη Δρακοπούλου, την Ντόρα Πάλλη και την Στέλλα Βουλγαράκη
Όπως το αγρίμι που το έχεις φυλακισμένο στο κλουβί και ξαφνικά το απελευθερώνεις, έτσι κι εγώ βιαζόμουν να βρεθώ, να επικοινωνήσω από κοντά και να ξανασφίξω στην αγκαλιά μου γυναίκες ξεχωριστές, αγαπημένες, γυναίκες της προσφοράς και της αλληλεγγύης! Μου είχαν τόσο λείψει, μου είχε λείψει τόσο η άμεση επαφή μαζί τους, που ούτε ο καύσωνας δεν στάθηκε ικανός να μου χαλάσει τα σχέδια! Ούτε όμως και εκείνες ματαίωσαν το ραντεβού μας, παρ όλη την αφόρητη ζέστη!
Με την Μάιρα Τσαβλίρη
Με την Κατερίνα Κουσούρη Αντωνοπούλου, την Ευγενία Χραπανά του Litohoro Olympus resort και την δρ.Φώφη Καμποσιόρα
Και δεν ήταν η ζέστη που μας έκαιγε, όσο η θαλπωρή στις καρδιές μας και η ζεστασιά των συναισθημάτων μας!
Και δεν ήταν ούτε οι έντονες ακτίνες του ήλιου που φώτιζαν την ατμόσφαιρα, όσο τα ανεπιτήδευτα χαμόγελά μας και οι αληθινές κουβέντες μας!
Με την Ελένη Δρακοπούλου και την Μάιρα Τσαβλίρη
Κλέλια Χατζηιωάννου, Μάιρα Τσαβλίρη, Ειρήνη Νταϊφά, Ντόρα Πάλλη, Άτζελα Βαγιωνή, Στέλλα Βουλγαράκη, Μπουμπού Μπαρμπαλιά, Ελένη Δρακοπούλου, Ευγενία Χραπανά, Φώφη Καμποσιόρα, Έλενα Χάρη, Χριστίνα Καρακίτσου, Ντάνα Στασινού, Κατερίνα Κουσούρη-Αντωνοπούλου, Παναγιώτα Δρατσιούδη, Ελένη Γιαννοπούλου, έφυγαν από το γεύμα «χορτασμένες»! Χορτασμένες όχι μόνο από καλό φαγητό, αλλά και από τη φροντίδα, το σεβασμό και την αγάπη που οφείλει να δείχνει μια οικοδέσποινα στους καλεσμένους της
Με την Κλέλια Χατζηιωάννου και την Ευγενία Χραπανά
Ειρήνη Νταϊφά, Στέλλα Βουλγαράκη, Μπουμπού Μπαρμπαλιά, Παναγιώτα Δρατσιούδη, Έλενα Χάρη
Χριστίνα Καρακίτσου, Ειρήνη Νταιφά
Με την γνωστή δικηγόρο Ελένη Γιαννοπούλου, την Ευγενία Χραπανά του Litohoro Olympus resort και την Ντάνα Στασινού
Και αυτή είναι η ουσία του «l art de la table».
Η τέχνη του τραπεζιού δεν είναι τίποτε άλλο από ένα γεύμα που μοσχοβολάει αγάπη και στάζει περιποίηση και θαλπωρή για τον καλεσμένο! Είναι η τέχνη του να δημιουργεί η οικοδέσποινα ατμόσφαιρα, να συμπεριφέρεται με απλότητα, αυθεντικότητα, αυθορμητισμό, με έμφυτη ευγένεια, με σοβαρότητα και με ευαισθησία!
Με την Φώφη Καμποσιόρα, την Κλέλια Χατζηιωάννου και την Μάιρα Τσαβλίρη
Είναι η τέχνη του να μπορεί να δείχνει με κάθε τρόπο την καλαισθησία της, την καλλιέργεια της, την ποιότητα της ζωής της, ώστε να κάνει τους καλεσμένους της κοινωνούς στον πολιτισμό του μικροκόσμου της και να γίνουν όλοι ένα!
Με την Ντόρα Πάλλη και την Στέλλα Βουλγαράκη
Προσωπικά το πρώτο που σκέφτηκα όταν έκανα την πρόσκληση στις φίλες μου για το lunch ήταν πώς θα καταφέρω να δημιουργήσω ατμόσφαιρα, ώστε μια απλή καθημερινή στιγμή, να την κάνω να φαίνεται σημαντική, μοναδική και αξιομνημόνευτη!
Η γνωστή δικηγόρος Ελένη Γιαννοπούλου με την επιχειρηματία Κατερίνα Κουσούρη Αντωνοπούλου
Η Ευγενία Χραπανα του Litohoro Olympus Resort με την Ντάνα Στασινού
Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν με ποιό τρόπο θα τιμήσω όσο το δυνατόν περισσότερο τις καλεσμένες μου που με τιμούν και αυτές με την παρουσία τους, με ποιό τρόπο θα εξωτερικεύσω όλη την αγάπη, την εκτίμηση και τον σεβασμό που νιώθω γι αυτές, ξεδιπλώνοντας την προσωπικότητά μου, χωρίς ωστόσο να την αλλοιώσω στο ελάχιστο
Η Ελένη Δρακοπούλου κρατώντας την ελληνική σημαία
Πιστεύω πως μόνο έτσι ένα απλό πιάτο μετατρέπεται σε έργο τέχνης και ένα απλό φαγητό μετατρέπεται σε μια τελετουργία, με ιδιαίτερο βάρος, ξεχωριστή χροιά και στυλ και μεταλλάσσεται σε μια απαράμιλλη γαστρονομική-οπτική-ψυχολογική πανδαισία, που στοχεύει όχι μόνο στη τέρψη της γεύσεως, αλλά και της οράσεως και της ψυχής και όλων γενικά των αισθήσεων!
Έλενα Χάρη
Σε ένα καλό γεύμα, έχει φυσικά σημασία η ποιοτική γεύση, αλλά το τελευταίο που πρέπει να χορτάσει είναι το στομάχι! Προηγείται η ματιά και η ψυχή!
Το decor του τραπεζιού και του περιβάλλοντος χώρου, σε συνδυασμό με την θετική αύρα και το «κλίμα», παίζουν καθοριστικό ρόλο!
Με την Χριστίνα Καρακίτσου και την Κλέλια Χατζηιωάννου
Αλλά το πιο σημαντικό σε ένα τραπέζι και ειδικά στο τραπέζι μου, ήταν η διάχυτη αίσθηση στην ατμόσφαιρα πως τίποτα δεν έγινε από υποχρέωση, έτσι απλά για να «ξεπετάξω» τις καλεσμένες μου!
Με την Ειρήνη Νταϊφά και την Μπουμπού Μπαρμπαλιά
Γυναίκες καλοζωισμένες, συνηθισμένες σε μια υψηλή ποιότητα ζωής, εντυπωσιάστηκαν από το γεύμα και σίγουρα δεν ήταν η πολυτέλεια που τις εντυπωσίασε, γιατί από αυτή είναι απόλυτα «χορτασμένες»!
«Χορτασμένες» γυναίκες καθώς ήταν λοιπόν, «αρχόντισσες» κυρίως στην ψυχή, γυναίκες της προσφοράς και της αλληλεγγύης, με πλούσιο περιεχόμενο και σωστή κρίση που δεν σταματάει στην «επιφάνεια» αλλά αγγίζει και την ουσία, αντιλήφθηκαν, ένιωσαν την προσπάθειά μου να τις φροντίσω και να τις ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου, με όποιο τρόπο μπορούσα! Ένιωθαν πως όλα ήταν αυθόρμητα και αληθινά και τίποτα στημένο, ακόμα και σε ένα τόσο καλά στημένο τραπέζι!
Με την Μπουμπού Μπαρμπαλιά και την Μάιρα Τσαβλίρη
Χριστίνα Καρακίτσου, Ελένη Δρακοπούλου, Στέλλα Βουλγαράκη σε πλήρη χρωματική αρμονία
Έλενα Χάρη, Παναγιώτα Δρατσιούδη Λύρα, Ντάνα Στασινού, Ευγενία Χραπανά
Φώφη Καμποσιόρα, Ειρήνη Νταιφά
Μπουμπού Μπαρμπαλιά, Στέλλα Βουλγαράκη
Ελένη Γιαννοπούλου, Παναγιώτα Δρατσιούδη Λύρα
Χριστίνα Καρακίτσου Μπουμπού Μπαρμπαλιά
Με την Κατερίνα Κουσούρη Αντωνοπούλου
Ντόρα Πάλλη, Μπουμπού Μπαρμπαλιά
Με την Ειρήνη Νταιφά
Με την Μπουμπού Μπαρμπαλιά και τη Στέλλα Βουλγαράκη
Οι αγαπημένες μου φίλες
Εκτός από την φροντίδα και την περιποίηση, αυτό που χρειάζεται ένα γεύμα και το κάνει ξεχωριστό είναι και το «περιτύλιγμα», το art de la table.
Φαγητό χωρίς art de la table, είναι σαν φαγητό χωρίς αλατοπίπερο! Άνοστο! Χωρίς «γεύση», χωρίς στυλ! Με την πολύτιμη βοήθεια της καλόγουστης και έμπειρης ιδιοκτήτριας του ξενοδοχείου Ειρήνης Βασιλοπούλου, που ξέρει να υλοποιεί με τον πιο άρτιο τρόπο τις πρωτοποριακές της ιδέες, έδωσα μια νότα στο τραπέζι: Απεικονίσεις από τσαρούχια, φουστανέλες και περικεφαλαίες των ηρώων της Ελληνικής Επανάστασης που είχαμε την τιμή να τους έχουμε έστω και νοερά συνδαιτυμόνες μας, ελληνικές σημαίες από ζαχαρόπαστα, ήταν χαρακτηριστικές λεπτομέρειες που πρωτοστάτησαν στο τραπέζι, μια που το το art de la table ήταν σχετικό με την επικαιρότητα του 1821 και γινόταν με την αφορμή τα 200 χρόνια ανεξαρτησίας από την ελληνική επανάσταση!
Ακόμα και τη θέση που θα καθόταν η κάθε κυρία την υποδείκνυε ένα πιατάκι με την ελληνική σημαία φτιαγμένη από νοστιμότατη ζαχαρόπαστα!
Είναι αλήθεια πως βασάνισα το μυαλό μου με κάποιες λεπτομέρειες που θεωρώ καταλυτικές για την επιτυχία ενός τέτοιου καλέσματος:
Το πρώτο λοιπόν που επεξεργάστηκα ήταν η επιλογή των καλεσμένων μου, ώστε να συγχρωτίζονται αναμεταξύ τους και να έχουν κοινούς κώδικες επικοινωνίας! Αν ο συνδυασμός των καλεσμένων αποτύχει, (ευκολάκι αν βάλεις διπλανές δυό κυρίες που έχουν τσακωθεί ή που δεν συμπαθιούνται, ή που η μια μιλάει για φιλανθρωπία και τέχνη και η άλλη μόνο για ρούχα), έχει αποτύχει παταγωδώς όλο το γεύμα ή το δείπνο και είσαι εσύ σαν οικοδεσπότης αποκλειστικά υπεύθυνος!
Μπουμπού Μπαρμπαλιά, Στέλλα Βουλγαράκη
Το δεύτερο που με απασχόλησε ήταν το seating των καλεσμένων.
Δεδομένου ότι θα υπήρχαν δύο οβάλ τραπέζια των 10 ατόμων, και εγώ σαν ευγενική οικοδέσποινα θα έπρεπε να κάθομαι και στα δυό εναλλάξ, θα πρέπει οι «γείτονες», όχι μόνο να γνωρίζονται μεταξύ τους αλλά και να συμπαθιούνται, αλλά ακόμα και αν δεν γνωρίζονται να έχουν πολλά κοινά σημεία επαφής ώστε να επικοινωνούν ευχάριστα. Και αυτό μπορεί ν αποτελέσει ενίοτε και την αρχή μιας νέας φιλίας των «γειτόνων», στην οποία μπορεί να έχω γίνει εγώ η αφορμή και αυτό με έχει χαροποιήσει όσες φορές-αρκετές- έχει συμβεί!
Με τη γνωστή δικηγόρο Ελένη Γιαννοπούλου
Με την Παναγιώτα Δρατσιούδη Λύρα
Το επόμενο που φρόντισα ιδιαίτερα ήταν ο χώρος! Ποιόν χώρο θα επέλεγα για το lunch?
Νομίζω πως για «Αγγέλους», γιατί τίποτε λιγότερο δεν ήταν οι συγκεκριμένες φίλες μου, μόνο ο Παράδεισος θα ταίριαζε! Και ένας τέτοιος Παράδεισος είναι το Grand Balcon στο St. George Lycabettus! Είναι ένας σπάνιος πίνακας τέχνης, χάρμα οφθαλμών!
Θα ήθελα να είχα 10 ζευγάρια μάτια και πάλι δεν θα χόρταινα με τη θέα που το ξενοδοχείο αυτό, το βραβευμένο άλλωστε με την καλύτερη θέα στην Ευρώπη, προσφέρει πανταχόθεν.
Και τι πιο ωραίο να τα βλέπω όλα αυτά ανενόχλητη από αδιάκριτα βλέμματα, μια που ο χώρος είχε έτσι περιοριστεί για την περίσταση, ώστε να υπάρχει privacy, για να νιώθουμε όλες άνετα σαν στο σπίτι μας!
Ελένη Δρακοπούλου
Όσο για το φαγητό, ήταν βασισμένο στη προεπαναστατική διατροφή από χειρόγραφο του 19 αιώνα.
Έτσι για κυρίως πιάτο προτίμησα το ψάρι, γιατί ήθελα για τις φίλες μου ποιοτική γεύση, απλή, καθαρή και ελαφριά! Έτσι το menu περιελάμβανε φάβα με σφηνάκι ψαρόσουπα, γαρίδες με φέτα και ούζο, σολομό με αρωματικά από τον κήπο του chef και παγωτό St.George
Και για επιδόρπιο μια εξαιρετική δημιουργία του chef!
Και για συνοδεία αυτού του εκλεκτού menu επέλεξα το ακριβότερο ροζέ κρασί στον κόσμο, το LAPO παραγωγής αμπελώνων ΈΛένας Μπαβελή, που παράγεται μόνο σε 500-700 φιάλες τον χρόνο και έχει 24K χρυσού στη φιάλη, για τις φίλες μου με την χρυσή καρδιά!
Το LAPO είναι το ακριβότερο ροζέ κρασί στον κόσμο με 24K χρυσού στη φιάλη και παράγεται μόνο σε 500-700 φιάλες τον χρόνο! Είναι βιολογικό κρασί με πλούσιο φρουτώδη χαρακτήρα, φυτικότητα, βανίλια, ορυκτότητα, οξύτητα και βάθος στην επίγευση και αποτελεί μέρος του concept •Wine •Art •Diamonds από την Έλενα Μπαβελή και τους αμπελώνες Μπαβελής.
Σονάτα από Αγιωργίτικο και Μοσχοφίλερο σε ένα υπέροχο concept που παντρεύει τα σταφύλια με τα διαμάντια. Αλλά και το αμπέλι με τη γεμολογία και την τέχνη (πίνακες από κρασί από την Έλενα Μπαβελή) και τα μετουσιώνει σε πολιτισμό.
Πώς θα έκανα όμως το τραπέζι «να φωνάζει Σίσσυ» αν δεν έκαναν την παρουσία τους και το απόλυτο φετίχ μου, τα κοσμήματα; Αφού έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσα να δωρίσω στις καλεσμένες μου …τσαρούχια και φουστανέλες, τοποθέτησα δίπλα σε κάθε σερβίτσιο και πάνω σε ένα πιατάκι ένα πουγκί στα χρώματα της ελληνικής σημαίας που έκρυβε ένα καλόγουστο συμβολικό κόσμημα, διαλεγμένο με φροντίδα και προσαρμοσμένο ειδικά για την προσωπικότητα της καθεμιάς!
Ένα μικρό δωράκι που τις ενθουσίασε, τόσο εκείνες όσο και εμένα, δεδομένου πως περισσότερη χαρά αντλώ όταν κάνω δώρα που αρέσουν στους ανθρώπους που αγαπώ και εκτιμώ!
Τέσσερις ώρες απόλαυσης ήταν αρκετές για ν αφήσουν τα ανεξίτηλα ίχνη τους στη μνήμη μου και ελπίζω και στη μνήμη των υπολοίπων… Όταν θα κατανοήσουμε πως η ζωή είναι στιγμές, και πως τις στιγμές πρέπει να τις σεβόμαστε και να τις απολαμβάνουμε στο έπακρο με τους αγαπημένους μας ανθρώπους, με ειλικρίνεια, αυθορμητισμό και με μικρές «πολυτέλειες» που οφείλουμε στους εαυτούς μας, τότε θα έχουμε συλλάβει το πραγματικό νόημα της ευτυχίας!
